borsuk, borsuk, jaźwiec (Mcles meles L). - definicja w słowniku łowieckim.

Definicja hasła: borsuk

borsuk, borsuk, jaźwiec (Mcles meles L).: gatunek łowny z rodziny łasicowatych. Długość ciała 61-72 cm, wysokość 30 cm, ciężar 10- 16 kg, kończyny silne - przednie zakończone długimi pazurami służącymi do kopania nor. Wierzch ciała srebrzystoszary, spód czarny, na bokach głowy, widoczna z daleka, szeroka czarna pręga. Zamieszkuje lasy i remizy śródpolne. Występuje w górach do 3000 m npm. Kopie obszerne nory, w których przesypia dzień, całą zimę oraz rozmnaża się. B. odżywia się pokarmem roślinnym i zwierzęcym (zjada drobne kręgowce, jaja ptaków, owady, ślimaki, jagody, nasiona, kłącza itp.). W marcu lub kwietniu samica, po trwającej około roku ciąży (początkowo po zapłodnieniu rozwój zarodkowy jest zatrzymany), rodzi 3-4 młode. B. jest zwierzęciem łownym. Poluje się na niego w jesieni.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj borsuk w wyszukiwarce Google

Podziel się informacjami z innymi użytkownikami strony.
Jeśli znasz lepszą definicję lub ciekawostki dotyczące hasła borsuk, napisz tutaj:

bezpiecznik: mechanizm zabezpieczający broń przed przypadkowym strzałem w niepożądanym momencie.

bezpieczeństwo na polowaniu: środki ostrożności, które należy I przestrzegać podczas polowania. Trzeba pamiętać, że broń na polowanie i z polowania przenosimy rozładowaną w futerale. Broń ładujemy po zajęciu (...)

bukiew: nasiona buka, ulubiona karma zwierzyny, szczególnie dzików. Jeżeli bukiew obrodzi w jakiejś okolicy, to dziki ściągają tam z całego terenu.

butelka: postawa zaniepokojonego koguta głuszca z wyciągniętą ku górze szyją.

Browning: popularna broń samoczynna, której nazwa pochodzi od nazwiska konstruktora Johna Browninga, również twórcy nadlufkt (1926 r.) stanowiącej podstawę produkcji, znana całym świecie, nadlufki (...)

bernikla obrożna, bernikla obrożna (Branta bernikla L.): gęś gnieżdżąca się w obrębie koła polarnego. W Polsce można spotkać b. w północnych rejonach kraju w okresie od września do kwietnia.

biotop: środowisko życia organizmów, odznaczające się swoistymi układami warunków ekologicznych (np. staw), które różnią go od sąsiadujących z nim. innych b.