Definicja hasła: broń odprzodowa
- broń odprzodowa
dawna broń myśliwska ładowana od przodu (przez wylot lufy). Najpierw myśliwy nasypywał prochu a następnie wbijał do lufy pocisk. Broń odprzodowa stosowana była od XIV do XIX w.
Broń odprzodowa to rodzaj broni myśliwskiej, charakteryzujący się ładowaniem od przodu, czyli przez wylot lufy. Jest to broń, której konstrukcja opiera się na umieszczeniu pocisku i ładunku prochowego w lufie od strony ustnika lub wylotu. Najczęściej wykonywana była z brązu lub stali, o długości lufy oscylującej między 30 a 60 cm. Posiadała zamki umożliwiające ładowanie broni oraz drewnianą rękojeść, co ułatwiało trzymanie i celowanie.
Broń odprzodowa była powszechnie wykorzystywana od XIV do XIX wieku do polowania na ptaki i inne mniejsze zwierzęta. Do strzelania używano pocisków wykonanych z ołowiu lub innych metali, o różnych rozmiarach i kształtach, których masa mogła sięgać nawet kilku gramów. W okresie średniowiecza i renesansu była szeroko stosowana przez myśliwych i łuczników, jednak ze względu na swoją niską skuteczność stopniowo traciła na popularności i została wyparta przez nowoczesne rodzaje broni palnej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj broń odprzodowa w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- broń myśliwska
broń biała lub palna, wyrabiana lub przystosowana do celów myśliwskich. Pierwszą bronią myśliwską pierwotnego człowieka były pałki i maczugi, później oszczepy, topory, proce, łuki i (...)
- bieg myśliwski
współczesna hippiczna impreza sportowa rozgrywana przeważnie w dniu św. Huberta (3 XI), wywodząca się z polowań konnych na lisy.
- berto
drążek, na którym sadza się ptaka łowczego. Dawniej na b. sadzano również puchacza podczas polowania z nim na drapieżniki.
- borsuk, borsuk, jaźwiec (Mcles meles L).
gatunek łowny z rodziny łasicowatych. Długość ciała 61-72 cm, wysokość 30 cm, ciężar 10- 16 kg, kończyny silne - przednie zakończone długimi pazurami służącymi do kopania nor. (...)
- berło
drążek na który sadza się ptaka łowczego,
- bałamut
pies gończy gubiący trop, biegający po starym tropie lub głoszący ptaka, przez co wprowadza w błąd resztę psów.
- bażant kolchijski, bażant kolchijski, obrożny
bażant zwyczajny posiadający białą obrożę na szyi.
- brochowisko
inaczej babrzysko.