Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: dobijanie

dobijanie

zadanie śmiertelnego ciosu rannej zwierzynie. Dobijać postrzałka należy w sposób humanitarny. Grubego zwierza dobijamy wyłącznie strzałem (płową zwierzynę w kark, czarną za uchem).

Dobijanie jest czynnością wykonywaną przez myśliwego mającą na celu uśmiercenie zwierzęcia ranionego podczas polowania. Jest to procedura wymagająca dużej odpowiedzialności i doświadczenia, ponieważ jej celem jest zminimalizowanie cierpienia zwierzęcia. Dobijanie postrzałka powinno być dokonywane w sposób humanitarny, co oznacza szybkie i bezbolesne uśmiercenie zwierzęcia. Najlepszym sposobem jest wykonanie strzału w głowę, jednak gdy to nie jest możliwe, można oddać strzał w kark lub za uchem zwierzęcia.

W przypadku grubego zwierza dobijanie powinno następować wyłącznie strzałem, ponieważ trafienie w serce lub płuca może spowodować długotrwałe cierpienie. W odniesieniu do płowej zwierzyny rekomendowane jest dobijanie strzałem w kark, natomiast w przypadku czarnej - za uchem. Dobijanie stanowi istotny element łowiectwa i musi być traktowane z należytym szacunkiem oraz odpowiedzialnością. Myśliwy musi stale mieć na uwadze dobrostan zwierząt oraz dążyć do ograniczenia ich cierpienia do absolutnego minimum.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj dobijanie w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę D

zobacz pełną listę haseł

do puli

(polowanie do puli) polowanie zbiorowe, po którym każdy jego uczestnik otrzymuje jednakową ilość zwierzyny, bez względu na to, ile sztuk sam upolował. Zazwyczaj dotyczy polowania na (...)

dokarmiać

w czasie zimy dostarczać zwierzynie dodatkowego pożywienia, np.: liściarkę, siano, żołędzie, kasztany, buraki, ziemniaki, poślad, sól itp.

Darne

francuski rusznikarz, który w 1895 r. skonstruował strzelbę ze stałą lufą i automatycznie przesuwającym się zamkiem. Dubeltówki tego typu (bardzo popularne we Francji) nadal są (...)

dziwok

ptak łowczy, który przed schwytaniem, przebywając na wolności, zaprawił się w samodzielnym zdobywaniu łupu (głuszec w okolicach Wisły).

degeneracja

tracenie przez zwierzę cech właściwych normalnie rozwiniętemu osobnikowi danego gatunku.

daszkowa roża

zob. róża daszkowa.

dwunastka

śrutowa broń myśliwska kalibru 12mm.

damasceńska stal, damasceńska stal, dziwer

rodzaj stali powstałej ze stopu żelaza z węglem, o budowie złożonej z dwu składników strukturalnych, różniących się odpornością na działanie kwasów. Ziarna tych składników lub ich (...)

dziedziczność

jedna z podstawowych właściwości wszystkich organizmów, polegająca na zdolności przekazywania potomstwu wszelkiego typu cech.

dopasowanie broni

dostosowanie kolby, jej długości, grubości i awantażu oraz ciężaru i kalibru broni do budowy anatomicznej myśliwego.