Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: edredon

edredon, edredon (Somateria mollissima L.)

kaczka edredonowa, gatunek z rzędu blaszkodziobych, należąca do grążyc, ptak łowny. Zamieszkuje wybrzeża krajów północnych. Do Polski zalatuje nielicznie. Dostarcza najlepszego na świecie puchu edredonowego.

Kaczka edredonowa (Somateria mollissima) to gatunek ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae), należący do podrodziny grążeli (Merginae). Jest to duży ptak, wyposażony w charakterystyczny, wydłużony i stosunkowo szeroki dziób, który umożliwia mu efektywne filtrowanie pokarmu z wody. Kaczki edredonowe zamieszkują głównie obszary północnej Europy, Azji i Ameryki Północnej, a ich migracje często prowadzą je na wybrzeża krajów północnych. W Polsce pojawiają się sporadycznie jako ptaki zalatujące.

Jednym z najbardziej cenionych elementów kaczki edredonowej jest jej puch edredonowy - miękki, puszysty i ciepły materiał izolacyjny. Puch ten stanowi doskonały izolator termiczny, co sprawia, że jest używany do wypełniania luksusowych pościeli oraz odzieży chroniącej przed zimnem. Ze względu na wysoką jakość i właściwości izolacyjne puchu edredonowego, kaczki te są regularnie odławiane dla pozyskania tego cennego surowca.

W kontekście łowieckim kaczka edredonowa jest również uważana za cenny obiekt polowań. Polując na tę kaczkę, myśliwi często dają wyraz swojemu umiejętnemu postrzeleniu oraz zdolnościom tropienia i odławianiu dzikich ptaków na ich naturalnych siedliskach. Dla niektórych myśliwych polowanie na kaczkę edredonową ma również znaczenie prestiżowe ze względu na wyjątkowość gatunku.

W skali międzynarodowej, kaczka edredonowa cieszy się ochroną prawną ze względu na zagrożenie dla populacji wynikające z polowań komercyjnych i niszczenia jej siedlisk. W Polsce zgodnie z przepisami prawa łowieckiego polowania na ten gatunek są regulowane restrykcyjnymi przepisami.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj edredon w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę E

zobacz pełną listę haseł

erozja luf

mechaniczne zużycie luf broni myśliwskiej w wyniku strzelania.

Eustachy św

patron myśliwych do końca XV w., o którym legenda głosi, że spotkał jelenia z krzyżem między łykami wieńca. Żył w II wieku.

ekslibris myśliwski

znak własnościowy w formie nalepki artystycznej, zawierający motywy myśliwskie, symbolizujące zainteresowania właściciela księgozbioru.

ekoton

pogranicze (strefa przejściowa) pomiędzy dwoma biotopami, np. między lasem a polem.

elaboracja

własnoręczne wykonywanie (z gotowych elementów) śrutowej amunicji myśliwskiej. Normy prochu i śrutu dla etaboracji naboi kal. 12, 16, 20 wynoszą:
||tabelka||

ekosystem

naturalny układ ekologiczny, utworzony przez zespół biotyczny łącznie z jego siedliskiem.

ekspres

dwulufowa kulowa łamana broń myśliwska. Lufy mogą mieć układ pionowy lub poziomy.

eksterier psa

wygląd zewnętrzny psa.

ekologia

nauka o wzajemnych stosunkach zachodzących między organizmami żywymi a ich środowiskiem.

etyka łowiecka

niepisany kodeks moralny myśliwego, obejmujący zasady postępowania w stosunku do innych myśliwych, pomocników, zwierzyny, psa myśliwskiego oraz całej otaczającej go przyrody.