Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: gołębiarka

gołębiarka

broń śrutowa przeznaczona do strzelania sportowego (przeważnie kaliber 12mm). Dawniej na zawodach strzelano do wypuszczonych z budek gołębi i stąd pochodzi nazwa tej broni. Szyna gołębiarki jest tak zbudowana, że przy strzale broń ta ma naturalne celowe górowanie.

Gołębiarka to broń śrutowa, używana głównie w celach sportowych. Jest to długa broń o długości około 1,2 metra i wadze około 3 kilogramów, z lufą o długości około 70 centymetrów oraz kalibrze 12 mm. Charakterystyczną cechą gołębiarki jest obecność szyny z górowaniem, co umożliwia precyzyjne celowanie podczas strzelania. Nazwa tej broni pochodzi od historycznego wykorzystania na zawodach strzeleckich, gdzie uczestnicy strzelali do wypuszczanych z budek gołębi.

Gołębiarki są często wykorzystywane do strzelania sportowego, zarówno do tarcz jak i innych celów statycznych. W przeszłości były one również używane do strzelania do żywych gołębi, jednak obecnie praktyki te są zakazane. Strzelanie z gołębiarki wymaga dużego skupienia oraz precyzji, ponieważ broń ta ma naturalne tendencje do górowania podczas strzału. Dlatego też posługujący się nią muszą być dobrze wyszkoleni i utrzymać stabilność przy oddawaniu strzału.

Gołębiarka jest jedną z najstarszych broni śrutowych nadal wykorzystywanych w sporcie. Jej historyczne znaczenie oraz specyficzne cechy konstrukcyjne czynią ją unikalną bronią sportową, która wymaga od użytkownika zaawansowanych umiejętności technicznych oraz taktycznych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj gołębiarka w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę G

zobacz pełną listę haseł

grandle

inaczej haki.

grzywacz

inaczej gołąb grzywacz.

guziki

forma pierwszego poroża kozła w formie wypukłych guzików lub malutkich czubków.

gołębiowate, gołębiowate (Columbiformes)

rząd ptaków obejmujący liczne gatunki. W Polsce występują: gołąb grzywacz, turkawka, gołąb siniak i synogarlica turecka (synantrop - przywędrowała do Polski w 1949 r.). Ptakiem łownym (...)

gęś mała, gęś mała (Anser erythropus L.)

najmniejsza z występujących w Polsce gęsi. Długość ciała 60 cm, rozpiętość skrzydeł 105 cm, ciężar 1,5-2 kg, ciemniejsza od g. białoczelnej. Biała plama na czole zachodzi między (...)

gawra, gawra, budowisko

miejsce, w którym niedźwiedź przesypia zimę i gdzie przychodzą na świat młode.

gubić

1) o myśliwym: nie znaleźć strzelonej zwierzyny;
2) o psie: zgubić trop lub wiatr.

gęś białoczelna, białoczółka, gęś białoczelna, białoczółka (Anser albifrons Scop)

gęś mniejsza od gęgawy, długość ciała 66-75 cm, rozpiętość skrzydeł 115 cm, ciężar w granicach 2-3 kg. Na czole posiada charakterystyczną białą plamę, otaczającą nasadową (...)

gołąb grzywacz, gołąb grzywacz (Columba palumbus L.)

ptak z rzędu gołębiowatych, największy z polskich dzikich gołębi. Upierzenie szaroniebieskie, na skrzydłach białe pręgi; u osobników dorosłych biała pręga po bokach szyi. Długość (...)

grać

1) o trąbkach i rogach myśliwskich używanych na polowaniu w celu porozumiewania się;
2) o gończych psach myśliwskich: szczekać podczas gonienia zwierzyny w miocie;
3) o (...)