Internetowy Słownik Łowiecki

Łasicowate to rodzina ssaków mięsożernych, aktywnych przeważnie w nocy. Ich pokarm stanowią głównie zwierzęta, takie jak ptaki, ssaki i bezkręgowce. Łasicowate mają długie ciała i krótkie kończyny, co ułatwia im poruszanie się po ziemi. Ich sierść jest gruba i czarna lub brązowa, a ich oczy są duże i błyszczące. Charakteryzują się również silnymi zmysłami węchu i słuchu, które pomagają im w polowaniu na ofiary. W Polsce występuje 9 gatunków łasicowatych, w tym trzy ze zwierząt łownych: borsuk, kuna leśna i tchórz.

Borsuk jest największym gatunkiem łasicowatych w Polsce, osiągając długość ciała do 1 metra. Kuna leśna natomiast ma długość ciała do 40 cm i jest znacznie mniejsza od borsuka. Tchórz natomiast jest najmniejszym spośród polskich gatunków łasicowatych, osiągając długość ciała do 30 cm. Wszystkie te gatunki charakteryzują się podobnymi cechami fizjologicznymi oraz zachowaniami; są aktywne przede wszystkim w nocy i żywią się głównie ptakami, ssakami i bezkręgowcami.

W ekosystemach leśnych odgrywają ważną rolę regulatorów populacji innych zwierząt poprzez polowanie na nie. Ssaki te spełniają także istotną funkcję ekologiczną jako elementy sieci pokarmowej oraz wpływają na równowagę populacji w swoim środowisku naturalnym poprzez kontrolę liczebności innych gatunków.