Definicja hasła: łoś
- łoś, łoś (Alces alces L.)
największy gatunek z rodziny jeleniowatych żyjący w Polsce. Długość ciała 200-290 cm, dł. ogona 9,5-13 cm, wysokość barkowa byka 180-210 cm, łoszy 150-170 cm, ciężar byka 320-450 kg, łoszy 275-375 kg.- Wierzch ciała latem rudobrunatny, zimą szarobrunatny, głowa i grzywa prawie czarne, nogi (badyle) białe. Głowa długa z długimi uszami (łyżkami). Nad nozdrzami wyraźny garb. Sierść długa i gęsta. Poroże (rosochy) nosi tylko byk, u dorosłego osobnika ma kształt łopat lub badyli. Pierwsze poroże łosie wycierają w wieku około 15 miesięcy - ma ono wówczas kształt guzików lub szpiców; kolejne poroże to widłaki lub szóstaki. Łopata zaczyna kształtować się od trzeciego roku życia, w kolejnych latach zwiększając liczbę wyrostków (pasynków). Niektóre łosie nie wykształcają łopat i pozostają badylarzami. Kulminacja rozwoju poroża przypada około dwunastego roku życia. Łosie nasadzają poroże od wiosny do sierpnia, a zrzucają je od późnej jesieni do marca (im starsze osobniki tym wcześniej nasadzają i zrzucają poroże). Łoś najchętniej zamieszkuje bagna i podmokłe lasy. W Polsce dzięki hodowli został przywrócony naszym łowiskom i w okresie powojennym jego pogłowie wzrosło z kilku- do kilku tysięcy sztuk. Ruja (bukowisko) trwa od końca sierpnia do końca września. W tym czasie byki często staczają walki. Ciąża trwa 35-38 tygodni. Łosza w maju-czerwcu rodzi 1-2 łoszaków i karmi je mlekiem przez 3,5-4 miesięcy. Dwutygodniowe łoszaki spożywają już pokarm roślinny. Dojrzałość płciową uzyskują po 2 latach. Pokram łosia stanowią rośliny zielone, pędv drzew liściastych i iglastych, kora osiki, topoli, wierzby i inne. Łoś wyrządza poważne szkody w gospodarstwie leśnym, zwłaszcza w młodnikach. Jest zwierzęciem łownym. Trofeum stanowią rosochy.
Łoś (Alces alces) – największy gatunek z rodziny jeleniowatych występujący w Polsce. Dorosły osobnik osiąga długość ciała od 200 do 290 cm, długość ogona wynosi od 9,5 do 13 cm. Samce osiągają wysokość barkową 180-210 cm, natomiast samice 150-170 cm. Ich masa ciała waha się między 320 a 450 kg dla samców oraz pomiędzy 275 a 375 kg dla samic. Wierzch ciała łosia jest latem rudobrunatny, natomiast zimą staje się szarobrunatny. Głowa i grzywa prawie czarne, zaś nogi (badyle) są białe. Łoś charakteryzuje się długą sierścią oraz porożem noszonym jedynie przez samce.
Poroże łosia składa się z wyrostków i ma kształt łopat lub badyli. Pierwsze poroże wycierają w okolicach piętnastego miesiąca życia, przyjmując wtedy formę guzików lub szpiców; kolejne to widłaki lub szóstaki. Łopata zaczyna kształtować się od trzeciego roku życia, osiągając kulminację około dwunastego roku życia. Gatunek ten preferuje środowiska bagienne i podmokłe lasy.
W Polsce dzięki hodowli został przywrócony na łowiskach, gdzie obecnie liczebność populacji oscyluje na poziomie kilku tysięcy sztuk. Ruję (bukowisko) przypada na okres od końca sierpnia do końca września, zaś ciąża u łosza trwa od 35 do 38 tygodni. Samica rodzi zazwyczaj 1-2 młode (łoszaki), które karmi mlekiem przez 3,5-4 miesiące, a następnie spożywają pokarm roślinny.
Łoś żeruje głównie na roślinach zielonych oraz pędach drzew liściastych i iglastych, włączając w to korę osiki, topoli, wierzby i inne rośliny leśne. Może powodować poważne szkody w gospodarstwie leśnym, szczególnie w młodych nasadzeniach drzew. Jest również zwierzyną łowną, przy której trofeum stanowią rosochy - czyli poroże samca.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj łoś w wyszukiwarce Google