Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: marczak

marczak

zając urodzony w marcu.

Marczak to termin używany w łowiectwie, który odnosi się do młodego zająca (Oryctolagus cuniculus) urodzonego w marcu. Zające te charakteryzują się jeszcze niepełnym wykształceniem, co oznacza, że ich ciała są mniejsze i bardziej delikatne niż u dorosłych osobników. Mięso marczaka uważane jest za szczególnie smaczne oraz pożywne, co sprawia, że stanowi atrakcyjny cel dla myśliwych w okresie polowań jesiennych i wiosennych.

Polowanie na marczaki wymaga od myśliwego dużej zręczności i cierpliwości. Zajęczyniec (miejsce zamieszkania zajęcy), często ukryty w gęstej roślinności, może nagle zaskoczyć swoich obserwatorów szybkim skokiem czy biegiem. Dlatego też polowanie na marczaki wymaga nie tylko dobrej orientacji terenowej i umiejętności obserwacyjnych ze strony myśliwego, ale także odpowiedniego wyszkolenia w zakresie posługiwania się bronią oraz dokładnego postrzelenia.

Marczaki stanowią ważny element ekosystemu leśnego, a intensywność polowań na nie jest ściśle kontrolowana przez odpowiednie instytucje ochrony przyrody. Utrzymywanie równowagi populacji zajęcy ma kluczowe znaczenie dla zachowania zdrowia lasu oraz zapewnienia przetrwania innych gatunków flory i fauny z nim związanych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj marczak w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę M

zobacz pełną listę haseł

muflon, muflon (Ovis musimon Pallas)

jedyny w Europie dziko żyjący gatunek owcy. Do Polski został sprowadzony w 1902 r., obecnie występuje nielicznie w Sudetach. Długość ciała ok. 100 cm, wysokość barkowa 60-74 cm, dł. (...)

motylica

inaczej choroba motylicza.

marczak

zając urodzony w marcu.

młódka

młody ptak łowny.

medalion

spreparowana głowa ptaka na tle rozpostartego ogona, najczęściej głuszca i cietrzewia.

matecznik

bezpieczna ostoja zwierzyny w kniei.

melanizm

brunatne, aż do czarnego, zabarwienie ciała danego osobnika, spowodowane nadmiernym wytwarzaniem i odkładaniem się ciemnych pigmentów (melaniny), czego brak u innych osobników tego samego (...)

myłkus

samiec zwierzyny płowej o porożu wyraźnie zniekształconym na skutek choroby. Poroże myłkusa przyjmuje rozmaite formy: korkociągów, baranich rogów itp.

miot

1) zakład, część lasu, pole, staw, z którego naganka pędzi zwierzynę podczas zbiorowego polowania w kierunku myśliwych;
2) młode zwierząt ssących urodzone z jednej ciąży.

muszka

część składowa przyrządów celowniczych, umieszczona na końcu lufy.