Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: muflon

muflon, muflon (Ovis musimon Pallas)

jedyny w Europie dziko żyjący gatunek owcy. Do Polski został sprowadzony w 1902 r., obecnie występuje nielicznie w Sudetach. Długość ciała ok. 100 cm, wysokość barkowa 60-74 cm, dł. ogona 6-10 cm, ciężar samca (tryka) 35-55 kg, samicy (owcy) 25-30 kg, .wierzch ciała żóltawordzawy, spód biały. Tryk nosi rogi (ślimy), które wyrastają w 3-4 miesiącu życia, a największą długość osiągają w wieku 9-10 lat (trofeum). Zwierz łowny, ze względu na nieliczne występowanie bez znaczenia gospodarczego.

Muflon jest to gatunek owcy dziko żyjący jedynie w Europie. Jego długość ciała wynosi około 100 cm, a wysokość barkowa oscyluje między 60 a 74 cm. Umaszczenie muflona jest żółtawo-brązowe, natomiast spód ciała jest biały. Samce, zwane trykami, osiągają ciężar między 35 a 55 kg, podczas gdy samice, czyli owce, ważą od 25 do 30 kg. Charakterystyczną cechą tryka są rogi (ślimy), które zaczynają rosnąć w wieku 3-4 miesięcy i osiągają swoją największą długość około 9-10 lat życia, co stanowi tzw. trofeum.

Muflon został sprowadzony do Polski w 1902 roku i obecnie występuje tam nielicznie głównie na terenie Sudetów. Ze względu na swoje ograniczone występowanie oraz brak znaczenia gospodarczego, muflon nie jest uważany za zwierzynę łowną. Mimo że ma pewne podobieństwa do domowej owcy, muflon pozostaje gatunkiem dzikim i stanowi cenny element ekosystemu.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj muflon w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę M

zobacz pełną listę haseł

miecz myśliwski

biała broń myśliwska. Pojawił się na zachodzie Europy u schyłku XV wieku. Charakteryzował się długą, bardzo wąską obosieczną głownią o sztychu często rozszerzonym w kształcie (...)

muflon, muflon (Ovis musimon Pallas)

jedyny w Europie dziko żyjący gatunek owcy. Do Polski został sprowadzony w 1902 r., obecnie występuje nielicznie w Sudetach. Długość ciała ok. 100 cm, wysokość barkowa 60-74 cm, dł. (...)

morda

pysk drapieżników czworonożnych, np. wilka, rysia, lisa.

magazynek

pojemnik na naboje w repetowanej i samopowtarzalnej broni myśliwskiej

myłkus

samiec zwierzyny płowej o porożu wyraźnie zniekształconym na skutek choroby. Poroże myłkusa przyjmuje rozmaite formy: korkociągów, baranich rogów itp.

mięsiarz

pogardliwe określenie myśliwego, dążącego za wszelką cenę do zdobycia dziczyzny.

merkel

broń myśliwska; najbardziej znane i cenione są radlufki i trójlufki produkowane przez niemiecki Kombinat im. Ernesta Thalmanna w Suhl.

michałek

dubelt z drugiego lęgu, przelatujący nielicznie przez Polskę we wrześniu i październiku z północnych lęgowisk ku południowi.

malowanie

wycieranie się dzików i jeleni o drzewa po wyjściu z babrzyska.

mszar

rodzaj torfowiska porośniętego roślinnością bagienną o powierzchni uginającej się pod stopami myśliwego.