Definicja hasła: obława
- obława
w dawnej Polsce duża (nawet ponad 1000) liczba naganiaczy podczas polowań.
Obława to termin związany z dawnymi polskimi obyczajami łowieckimi, oznaczający dużą liczbę naganiaczy podczas polowań. Współcześnie termin ten kojarzy się głównie z historycznymi praktykami łowieckimi, jednak nadal używany jest w kontekście tradycyjnych polskich łowisk. Obława była organizowana w celu zwiększenia efektywności polowania poprzez możliwość skutecznego obejścia większego obszaru lasu lub pola.
Ponadto, obława stanowiła nie tylko formę rozrywki, ale również ważny element integracji społeczności szlacheckiej i podtrzymywania tradycji rycerskiej. Jednocześnie, uczestnictwo w obławie stanowiło okazję do wykazania się umiejętnościami polowania oraz sprawnością fizyczną przez szlacheckich uczestników.
Współcześnie obława jest w dużej mierze zapomnianym zwyczajem, jednak pozostaje istotnym elementem kulturowym i historycznym, ściśle związanym z tradycją polskiego myślistwa i dziedzictwem łowieckim. Termin ten niesie ze sobą bogatą historię oraz wartościowe informacje dotyczące dawnej kultury i obyczajów polskiej szlachty.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj obława w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę O
- odkapturzyć
zdjąć kaptur z głowy ptaka łowczego.
- odrzut
cofnięcie się broni po strzale spowodowane działaniem gazów prochowych, odczuwalne jako uderzenie w dołek strzelecki.
- okręgowy łowczy
przewodniczący zarządu okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego. Zarząd okręgowy jest organem wykonawczym okręgowej rady łowieckiej.
- odtrąbić
grać na trąbce myśliwskiej sygnały zakończenia miotu, polowania, lub też na śmierć ubitej zwierzyny.
- oczyć
o zwierzynie: rozglądać się uważnie.
- oblatywać
ćwiczyć ptaka łowczego w swobodnym lataniu.
- opierak
środkowa odnoga (trzecia licząc od róży) wieńca jelenia.
- okres godowy
inaczej gody.
- odstrzał łowny
pozyskanie samca zwierzyny płowej, który osiągnął szczytową formę poroża, a przekroczył określony wiek (sama 5, daniel 9, jeleń 12 lat).
- odprzodówka
dawna broń myśliwska ładowana od przodu (przez lufę - najpierw proch, potem pocisk).