Definicja hasła: otropić
- otropić
ustalić za pomocą tropów miejsce zalegania zwierzyny.
Otropić to czynność polegająca na ustaleniu za pomocą tropów miejsca zalegania zwierzyny. Jest to umiejętność czytania śladów pozostawionych przez zwierzęta na ziemi, co pozwala myśliwym określić miejsce przebywania i poruszania się zwierzyny. Otropienie jest nieodłącznym elementem polowania, ponieważ umożliwia znalezienie zwierzyny i skuteczne jej namierzenie.
Aby otropić zwierzynę, myśliwy musi posiadać rozwinięte umiejętności obserwacji oraz znajomość charakterystycznych znaków pozostawianych przez różne gatunki zwierząt. Należy być w stanie rozpoznać odciski kopyt, odchody, ślady żerowania i inne tropiki, aby zinterpretować ruchy zwierzyny.
Zdolność do otropienia wykazuje się też przydatna w kontekście ochrony dzikiej przyrody oraz badaniach naukowych nad zachowaniem zwierząt. Dzięki umiejętnościom otropienia można zbierać dane dotyczące terytorialności i migracji poszczególnych gatunków.
Otropienie wymaga cierpliwości, doświadczenia oraz wiedzy o zachowaniu i ekologii zwierząt leśnych. Jest to umiejętność ceniona zarówno w tradycyjnym łowiectwie, jak i w dzisiejszych badaniach naukowych związanych z zachowaniem dzikich zwierząt.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj otropić w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę O
- oganiać
o jeleniu byku: obiegać chmarę w czasie rykowiska; zapobiega to oddalaniu się łań.
- opiekun stażysty
doświadczony myśliwy, wyznaczony przez zarząd koła łowieckiego, sprawujący pieczę nad stażystą, kandydatem na myśliwego.
- ochrona zwierzyny
jeden z głównych działów gospodarki łowieckiej obejmujący całokształt zabiegów, mających na celu utrzymanie zwierzyny w łowiskach na stałym, optymalnym pod względem biologicznym i (...)
- osadzanie zwierzyny
zatrzymywanie w miejscu zwierzyny przez psa do czasu przyjścia myśliwego.
- oszczepnik
dawniej myśliwy polujący z oszczepem.
- oblany
o ptakach, głównie o słonce, dubelcie i kszyku: tłusty.
- odnoga
odgałęzienie tyki w porożu jeleniowatych.
- otrąbić
ogłosić trąbieniem koniec polowania.
- obowiązek stanu
najuciążliwszy z ciężarów łowieckich książęcego prawa, polegający na obowiązku przyjmowania łowców pod swój dach i zapewnieniu im wszelkich wygód.