Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: parkoty

parkoty

okres godowy u zajęcy (pierwsze parkoty przypadają na styczeń i luty).

Parkoty to okres godowy u zajęcy, który trwa od stycznia do marca. Jest to czas, w którym samce zajęcy przygotowują się do sezonu godowego i walczą o prawo do posiadania partnerki. Samce zaczynają głośno krzyczeć, aby zwrócić uwagę samic. Zazwyczaj parkoty rozpoczynają się w styczniu i trwają do lutego. W tym czasie samce zaczynają skakać i biegać po polach, aby zwrócić uwagę samic. Samice również biorą udział w parkotach, ale nie są tak aktywne jak samce.

Samice obserwują samców i wybierają tego, który najbardziej im się podoba. Po wybraniu partnera samica i samiec tworzą parę na całe życie. Para może mieszkać razem przez całe życie lub rozstać się po kilku latach.

Parkoty służą również do ochrony młodych zajęcy przed drapieżnikami. Samce chronią swoje terytoria przed innymi samcami, aby chronić swoje partnerki i młode. Parkoty służą również do oznaczenia terytoriów przez samce, aby uniknąć konfliktów między nimi.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj parkoty w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

patry, patry, trzeszcze

oczy zająca.

piszczałka

wabik (zwykle kościany) na jarząbki.

parostki

poroże kozła sarny. Prawidłowe parostki dorosłego kozła to szóslak. Stanowią trofeum z kozła.

ptak łowczy, ptak łowczy, ptak myśliwski

ptak drapieżny używany do polowań. W Polsce używano sokołów i jastrzębi. Współcześni sokolnicy polują na ogół z jastrzębiami.

pasza objętościowa, pasza objętościowa, karma objętościowa

karma odznaczająca się małą ilością składników pokarmowych w jednostce wagowej (np. siano, słoma).

patrochy

niejadalne wnętrzności zwierzyny.

poidło

naturalny lub sztuczny zbiornik z wodą, z którego korzysta zwierzyna.

prosić się

o losze: wydawać na świat młode.

pan bobrowy, pan bobrowy (dominus castorum)

najwyższy urzędnik pilnujący książęcego monopolu polowania na bobry. Podlegały mu zastępy bobrowników z całego kraju.

przybitka

1) wojłokowa, rodzaj korka oddzielającego w naboju śrutowym proch od śrutu;
2) tekturowa, zamykająca nabój śrutowy (zob. (...)