Definicja hasła: prawo łowieckie
- prawo łowieckie
całokształt norm prawnych regulujących stosunki w zakresie organizacji i wykonywania łowiectwa. Podstawowym aktem prawnym jest Ustawa z dnia 17.VI.1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie łowieckim.
Prawo łowieckie to zbiór norm prawnych określających zasady i procedury dotyczące łowiectwa, w tym organizacji, wykonywania i regulacji tej działalności. Zasadniczym aktem prawnym regulującym kwestie łowieckie jest Ustawa z dnia 17 czerwca 1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie łowieckim.
Prawo łowieckie obejmuje ustalenia dotyczące zarządzania populacjami dzikich zwierząt oraz sprawowania kontroli nad liczebnością gatunków łownych. Reguluje także kwestie dotyczące okresów polowań, sposobów pozyskiwania zwierzyny, oznakowywania i identyfikacji zwierząt oraz obowiązków myśliwych w zakresie ochrony przyrody.
Ponadto, prawo łowieckie określa prawa i obowiązki uczestników polowań oraz nadzór nad przestrzeganiem przepisów dotyczących bezpieczeństwa podczas wykonywania czynności łowieckich. W ramach tego prawa uregulowane są również kwestie związane z posiadaniem broni myśliwskiej, uzyskiwaniem odpowiednich uprawnień do jej używania oraz warunki wykonywania zawodu myśliwego.
W dalszym ciągu, prawo łowieckie uwzględnia aspekty ekologiczne i ochrony środowiska naturalnego poprzez nakładanie ograniczeń na polowania w określonych obszarach chronionych czy też uzależnianie sezonowych limitów od stanu populacji danego gatunku. Dzięki temu zapewnia ono zachowanie równowagi ekosystemów leśnych oraz ochronę zagrożonych gatunków dzikich zwierząt.
ogólnej regulacji działalności gospodarczej w zakresie fauny leśnej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj prawo łowieckie w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- przepiórka, przepiórka (Coturnix coturnix L.)
ptak z rodziny bażantów podobny do kuropatwy, ale mniejszy. Na grzbiecie ma duże kremowobiale kreski. Długość ciała 20 cm, rozpiętość skrzydeł 34 cm, ciężar 50-140 g. Żyje na polach i (...)
- ptaszniczka
długa myśliwska broń palna małego kalibru, używana do polowania na ptaki od XVI w., wyposażona zazwyczaj w zewnętrzny zamek kołowy i ściętą, bogato inkrustowaną kolbę.
- przesmyk
ulubione miejsce zwierzyny, przez które przechodzi zmieniając ostoję.
- podstrzelić
na polowaniu zbiorowym strzelać do zwierzyny wychodzącej na sąsiada.
- posoka
dawna nazwa farby grubej zwierzyny.
- przebicie
jeden z istotnych czynników skuteczności strzału śrutowego. Mierzymy go strzelając z odległości 35 m do pudełka kartonowego, w którym rozmieszczono tekturki o wymiarach 30 x 30 cm i (...)
- pojedynka
broń myśliwska jednostrzałowa.
- pyf
rozkaz dla psa myśliwskiego wystawiającego, aby ruszył zwierzyny.
- podryw
polowanie polegające na strzelaniu do ptactwa płoszonego przez samego myśliwego.
- pasy zaporowe
łowieckie poletka żerowe i zgryzowe lokalizowane w lesie na drodze do pól lub upraw leśnych, mające na celu zatrzymanie zwierzyny i uniknięcie wyrządzanych przez nią szkód.