Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: przyrzut

przyrzut

szybkie przyłożenie broni do ramienia.

Przyrzut to termin z zakresu strzelectwa, który oznacza szybkie przyłożenie broni do ramienia. Jest to ważny element prawidłowego wykonywania strzału, ponieważ dokładność i celność strzału zależą od precyzyjnego przyjęcia odpowiedniej pozycji podczas celowania. Przyrzut ma na celu umożliwienie strzelcowi błyskawicznego i stabilnego właściwego uchwycenia broni w czasie szarży, co jest niezbędne w sytuacjach, gdy liczy się każda sekunda, np. podczas polowania na zwierzynę płochliwą lub w konkurencjach sportowych.

W praktyce łowieckiej prawidłowy przyrzut pozwala na szybkie i sprawne reagowanie na różne sytuacje podczas polowania, takie jak nagłe wystąpienie zwierzęcia czy zmiana kierunku ruchu dzikiej zwierzyny. Istotne jest, by przyrzut był ćwiczony regularnie przez myśliwego, aby w razie potrzeby móc działać instynktownie i skutecznie. W tym kontekście również znaczenie ma odpowiednie dopasowanie broni do myśliwego oraz znajomość jej charakterystyki, co wpływa na komfort i efektywność przyrzutu.

W treningach strzeleckich konieczne jest systematyczne doskonalenie techniki przyrzutu, aby osiągnąć pewność siebie oraz wydajność w sytuacjach rzeczywistego polowania. Dodatkowo, ważnym elementem poprawy umiejętności jest świadomość istnienia różnych metod przyrzutu oraz ich dostosowanie do indywidualnych preferencji i warunków terenowych. Dzięki temu myśliwi są w stanie efektywniej radzić sobie w zmiennych sytuacjach oraz zwiększyć szansę na trafienie w cel.

Podsumowując, przyrzut stanowi kluczowy element procesu celowania broni zarówno podczas polowań, jak i treningów strzeleckich. Prawidłowe wypracowanie tej umiejętności ma istotne znaczenie dla skutecznego działania myśliwego w trudnych warunkach terrainowych, gdy każe się szybka reakcja oraz precyzyjny strzał.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj przyrzut w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

piórko malarskie

zob. ostrolotka.

przewód łowiecki

inaczej conductus.

paradoks

gwintowanie końca lufy w broni śrutowej. W przypadku strzelania, kulą paradoks miał nadać jej ruch obrotowy.

podryw

polowanie polegające na strzelaniu do ptactwa płoszonego przez samego myśliwego.

psiarczyk

dawniej chłopiec przy psach, pomocnik kotłowego.

piszczeć

o samicy sarny (kozie): wydawać głos (pisk).

pasza soczysta, pasza soczysta, karma soczysta

karma zawierająca duży procent wody (buraki, ziemniaki, kiszonka).

przystrzelanie lunety

wyregulowanie lunety w ten sposób, aby używając jej przy strzelaniu trafiać w cel. Myśliwska broń kulowa i zamontowane na niej lunety przestrzeliwuje się na odległość 100-150 m.

pętla

splątane tropy zająca na śniegu.

praca psa

sposób wykonywania zadań przez psa myśliwskiego (oceniany na konkursach).