Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: przystrzelanie lunety

przystrzelanie lunety

wyregulowanie lunety w ten sposób, aby używając jej przy strzelaniu trafiać w cel. Myśliwska broń kulowa i zamontowane na niej lunety przestrzeliwuje się na odległość 100-150 m.

Przystrzelanie lunety to proces wyregulowania lunety zamontowanej na broni w celu trafiania z nią w cel podczas strzelania. Typowo, myśliwska broń kulowa i zamontowana na niej luneta jest przystrzeliwana na odległość od 100 do 150 metrów. Jest to kluczowy krok, który gwarantuje celne oddawanie strzałów podczas polowań.

Podczas procesu przystrzeliwania lunety, myśliwy koryguje ustawienie lunety w taki sposób, aby środek krzyżyka lunety pokrywał się z miejscem trafienia pocisku. Ten proces wymaga dokładności i cierpliwości, ponieważ nawet niewielkie błędy mogą znacząco wpłynąć na trafność strzałów.

Przystrzeliwanie lunety jest bardzo istotne ze względu na różne czynniki, takie jak prędkość pocisku, siła wiatru czy odległość do celu. Precyzyjne wyregulowanie lunety pozwala myśliwemu osiągnąć lepsze rezultaty podczas polowań, minimalizując ryzyko nietrafienia lub zranienia zwierzęcia.

Proces ten często wymaga wypróbowania broni i dokonywania drobnych poprawek, aż uzyska się idealną konfigurację dostosowaną do indywidualnych potrzeb i preferencji strzelca. Ostatecznym celem jest ustalenie takiej konfiguracji lunety, która doprowadzi do pewnego trafiania w cel podczas rzeczywistych sytuacji polowania.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj przystrzelanie lunety w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

piszczeć

o samicy sarny (kozie): wydawać głos (pisk).

prowadzący polowanie

myśliwy wyznaczony przez zarząd koła łowieckiego do kierowania polowaniem zbiorowym.

podkowa

ciemnobrązowy łuk upierzenia na piersi kuropatwy.

para, para, parka

samiec i samica tego samego gatunku.

przewód

kanał w lufie.

pęta

krótkie rzemyki służące do przytrzymania ptaka łowczego.

proćna

o ciężarnej losze.

poduszka, poduszka, baka

wypukłość na kolbie broni myśliwskiej, do której przykłada się policzek podczas celowania i strzału (zob. łoże).

przecinka

wąska dróżka wycięta w lesie.

pień

wyrostek kostny na czole samców zwierzyny płowej, na którym nasadzane jest poroże.