Definicja hasła: scypuł
- scypuł
delikatna, owłosiona skóra, porastająca tworzące się poroże jeleniowatych. Po zakończeniu wzrostu poroża s. jest wycierany przez zwierzę o drzewa i krzewy.
Scypuł to delikatna, owłosiona skóra porastająca poroże jeleniowatych. Ma wygląd podobny do sierści, ale jest znacznie cieńsza i bardziej miękka. Zazwyczaj ma kolor od jasnobrązowego do czarnego. Jest wytwarzany przez gruczoły łojowe zwierzęcia i pełni głównie funkcję ochronną, zabezpieczając poroże przed uszkodzeniami mechanicznymi. Scypuł pojawia się wraz z rozrostem poroża i zmienia się, stając coraz grubszy i dłuższy.
Po osiągnięciu pełnego rozwoju scypuł zostaje wycierany przez zwierzę o drzewa i krzewy, co powoduje, że staje się bardziej miękki i elastyczny. Oprócz funkcji ochronnej, scypuł pełni również rolę znaku statusu społecznego danego gatunku zwierząt oraz może być używany do identyfikacji poszczególnych osobników. Ponadto, grubszy i dłuższy scypuł może świadczyć o wieku danego zwierzęcia.
Ze względu na swoje cechy i przemiany zachodzące wraz z rozwojem poroża oraz zwierzęcia, scypuł stanowi istotny element dla myśliwych zajmujących się oceną zdolności łowieckich jeleniowatych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj scypuł w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- strzyc
1) o zającach i królikach: obgryzać rośliny;
2) o zającach, dzikach i jeleniowatych: nastawiać uszu.
- studzenie tuszy
proces wychłodzenia strzelonej zwierzyny po jej wypatroszeniu. Odbywa się przez powieszenie tuszy w chłodnym i przewiewnym miejscu (szczególnie ważne, gdy jest ciepło).
- szukać
o psie myśliwskim szukającym zwierzyny.
- stanowisko myśliwskie stałe
specjalnie przygotowane miejsce oczekiwania na zwierzynę, np. kosz, ambona, czatownia itp.
- stójka
zatrzymanie się psa legawego w charakterystycznej pozie (z podniesioną przednią łapą) przed zwietrzoną zwierzyną.
- skoki
nogi zająca.
- sygnałówka
myśliwska trąbka metalowa służąca do grania sygnałów myśliwskich.
- sanki
pojazd na płozach ciągnięty przez konia, często używany przez myśliwych w zimie do polowania z podjazdu.
- składanie się
czynność polegająca na włożeniu stopki broni w dołek strzelecki i naprowadzeniu przyrządów celowniczych na cel.
- szczenię
młody pies, wilk, lis, borsuk, jenot itd.