Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: sierść

sierść

uwłosienie ciała zwierzyny czworonożnej.

Sierść to owłosienie ciała zwierzyny czworonożnej, stanowiące jej zewnętrzne pokrycie. Jest to ważny element fizjologii i adaptacji zwierząt do warunków środowiska, spełniający różnorodne funkcje. Sierść pełni przede wszystkim rolę ochronną, izolując zwierzę przed zimnem, wilgocią i innymi niekorzystnymi czynnikami atmosferycznymi. Ponadto może również stanowić kamuflaż, pomagając zwierzętom ukryć się w ich naturalnym środowisku lub odstraszyć drapieżniki poprzez rozwianie się i wydawanie dźwięków.

W kontekście łowieckim sierść jest istotnym elementem w identyfikacji gatunku oraz płci zwierzyny, co ma znaczenie przy określaniu warunków polowań oraz ochrony poszczególnych populacji. Różnice w rodzaju sierści pomiędzy gatunkami mogą być istotne także dla myśliwych praktykujących myślistwo etnograficzne. Dodatkowym aspektem jest znaczenie sierści jako surowca naturalnego używanego w przemyśle odzieżowym i rzemieślniczym.

Poprzez swoją charakterystykę, grubość i kolor, sierść stanowi ważny element estetyczny dla kolekcjonerów trofeów myśliwskich, a także dla osób zajmujących się sztuką i rzemiosłem artystycznym opartym na wykorzystaniu materiałów pochodzenia zwierzęcego. W związku z tym aspektem, zagospodarowanie sierści pozyskanej podczas polowań ma istotne znaczenie zarówno ekonomiczne, jak i kulturowe.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sierść w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

siedmnadziesta

kara pieniężna wynosząca 70 grzywien, nakładana w dawnej Polsce za wykroczenia przeciwko książęcemu prawu, w tym także za przestępstwa łowieckie.

starka

samica ptaka wodząca młode.

ścinka

sierść, zwierza obcięta kulą: umożliwia ona myśliwemu określenie miejsca uderzenia kuli na podstawie barwy oraz długości włosa.

siedlisko, siedlisko, ekotop

kompleks czynników glebowych, wodnych i klimatycznych, tworzących warunki bytowania określonej roślinności i związanego z nią świata zwierzęcego.

strychulec

krótko obcięty ogon wyżła niemieckiego.

stękać

o byku łosia i jelenia: wydawać głos zbliżony do stękania (w okresie godowym).

szyć

strzelać raz za razem.

sady

zlatywanie się w jedno miejsce kaczek (o świcie) wracających z nocnych żerowisk.

szybować

o ptakach: unosić się w powietrzu bez poruszania skrzydłami.

sidło

pętla służąca kłusownikowi do łapania ptaków.