Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: skrocz

skrocz

charakterystyczny kłus łosia polegający na równoczesnym posuwaniu obu prawych nóg, a następnie obu lewych.

Skrocz to charakterystyczny kłus łosia, polegający na równoczesnym posuwaniu obu prawych nóg, a następnie obu lewych. Jest to specyficzny ruch, który pozwala łosiom poruszać się szybko i zwinne po trudnym terenie, a także umożliwia unikanie drapieżników. Skrocz jest efektywnym sposobem przemieszczania się dla tych dużych zwierząt, umożliwiając im utrzymanie dużej prędkości i zwrotności w trudnych warunkach środowiska naturalnego.

Technika skrocza jest wykorzystywana przez łosie w sytuacjach zagrożenia lub gonitwy. Dzięki równoczesnemu posuwaniu nóg z danej pary, łosie są w stanie osiągać znaczną szybkość poruszania się oraz szybko zmieniać kierunek biegu, co zwiększa szanse ucieczki przed drapieżnikami. Skrocz stanowi więc ważny element w zachowaniu łosi w warunkach dzikiej przyrody.

Podczas skrocza obydwie pary nóg działają zgranie i synchronizację, co pozwala łosiom utrzymywać stabilność i pewność kroku na nierównym terenie. Dzięki tej specyficznej technice poruszania się, łosie są zdolne do pokonywania przeszkód terenowych oraz trzymania szybkiej prędkości na dłuższe dystanse.

Sumując, skrocz jest charakterystycznym kłusem łosia, umożliwiającym szybkie i zwinne poruszanie się po trudnym terenie z równoczesnym posuwaniem obu prawych nóg, a następnie obu lewych. Ta specyficzna technika poruszania się pozwala łosiom utrzymać prędkość oraz uniknąć drapieżników w warunkach naturalnych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj skrocz w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

szlifowanie, szlifowanie, czyhitanie, głucha pieśń

czwarta, ostatnia zwrotka pieśni głuszca; wówczas ptak głuchnie i można go podskoczyć na odległość strzału.

szarża

atak dzika na myśliwego, szczecina.

stado

grupa osobników danego gatunku przebywających razem i współżyjących ze sobą; stado posiada pewną strukturę hierarchiczną.

siać

o broni myśliwskiej mającej duży rozrzut.

szczwacz

członek dawnej książęcej służby łowieckiej, układacz chartów i ogarów.

siedmnadziesta

kara pieniężna wynosząca 70 grzywien, nakładana w dawnej Polsce za wykroczenia przeciwko książęcemu prawu, w tym także za przestępstwa łowieckie.

słupkować

o zającu i króliku: siadać na tylnych nogach (skokach).

ślimy

rogi muflona.

selekcjoner

myśliwy, który po stażu i zdaniu egzaminu selekcjonerskiego posiada uprawnienia do wykonywania odstrzału selekcyjnego.

seter irlandzki

pies średniej wielkości (60-65 cm) o jedwabistej mahoniowej sierści. Łeb wąski, oczy brązowe, uszy osadzone nisko, ogon długi. Dojrzewa wolno, bardzo często hodowany przez niemyśliwych, co (...)