Definicja hasła: sokołowe
- sokołowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego polegający na obowiązku pilnowania gniazd sokołów założonych na danym terenie.
Sokołowe – jeden z ciężarów łowieckich, wywodzący się z prawa książęcego, polegający na obowiązku monitorowania i pilnowania gniazd sokołów założonych na określonym terenie. Jest to obowiązek, który w przeszłości miał kluczowe znaczenie ze względu na wykorzystanie sokołów do polowań. W ramach sokołowego osoba odpowiedzialna była za utrzymanie gniazd w dobrym stanie oraz monitorowanie ich, aby zapewnić ochronę sokołom i zapobiec intruzom. Osoba zajmująca się sokołowym musiała być dobrze przygotowana pod względem wiedzy na temat hodowli i opieki nad sokołem, posiadać niezbędne umiejętności oraz odpowiedni sprzęt do skutecznego pilnowania gniazd. Sokołowe jest istotnym elementem prawa łowieckiego i odgrywa rolę w ochronie ptaków drapieżnych jako ważnej części ekosystemu.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sokołowe w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- skałka
ostry kawałek krzemienia do krzesania iskier w broni skałkowej.
- suknia
sierść zwierzyny płowej, także dzika.
- śrut
ołowiane kulki o średnicy 2-4,5 mm, stanowiące pocisk naboju do broni śrutowej (zob. Amunicja myśliwska). Śrut numerujemy od nr (...)
- skałkówka
dawna broń myśliwska, w której kurek był zaopatrzony w skałką, później zastąpiony pistonem.
- siodło
charakterystyczna dla samców muflona biała plama po obu stronach grzbietu w okolicy ostatnich żeber.
- stanowisko myśliwskie stałe
specjalnie przygotowane miejsce oczekiwania na zwierzynę, np. kosz, ambona, czatownia itp.
- sokolnik
1) w średniowieczu służący, opiekujący się sokolarnią;
2) od XV w. urzędnik dworu (sokolniczy);
3) dziś - myśliwy polujący z ptakami łowczymi.
- strzelanie myśliwskie
zawody na strzelnicy obejmujące konkurencje: strzelanie do stojącego rogacza i biegnącego dzika (kula) oraz krąg myśliwski, przeloty, oś myśliwska i strzelanie do biegnącego zająca (...)
- szronowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku tropienia zwierzyny po białej stopie.
- sidło
pętla służąca kłusownikowi do łapania ptaków.