Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: staśmienie wieńca

staśmienie wieńca

wadliwe poroże jelenia o silnie spłaszczonych tykach.

Staśmienie wieńca to wadliwe poroże jelenia charakteryzujące się silnie spłaszczonymi tykami, często o mniejszej ilości piór. Typowo występuje u samców jelenia starszych niż trzy lata i jest spotykane w lasach Europy i Ameryki Północnej. Poroże tego typu jest mniejsze niż normalne poroże, a jego tyki mogą mieć długość od kilku do kilkunastu centymetrów. Staśmienie wieńca stosowane jest przez myśliwych do identyfikacji samców jeleni oraz unikania polowania na samice lub młode osobniki.

Staśmienie wieńca jest uważane za oznakę starzenia się samca jelenia, co czyni je istotnym elementem w kontekście biologii i ekologii populacji jeleni. Ponieważ poroże jest łatwo rozpoznawalne, pozwala również na kontrolowanie zdrowia populacji oraz określanie wieku zwierząt łownych pomagając w utrzymaniu równowagi między liczebnością a jakością populacji dzikiej zwierzyny.

Ponadto, staśmienie wieńca może być istotne z punktu widzenia etologii populacji jeleni, gdyż zmiany w porożu mogą wpływać na interakcje międzyosobnicze oraz stopień sukcesu reprodukcyjnego samców jeleni. Wiedza na temat występowania staśmienia wieńca może być przydatna również w dziedzinie ochrony środowiska, pozwalając na monitorowanie zdrowotności populacji.

W kontekście myślistwa, znajomość oznak zachowań stadnych i morfologicznych osobników jelenia jest zasadnicza dla podejmowania odpowiedzialnych decyzji łowieckich. Staśmienie wieńca stanowi ważny element etyki myśliwskiej, umożliwiając selektywne polowanie i wspierając zrównoważone zarządzanie populacją jeleni.

Na koniec warto dodać, że staśmienie wieńca może mieć również znaczenie dla badań naukowych nad genetyką i dziedzicznością cech morfologicznych u dziko żyjących ssaków kopytnych, co może przyczynić się do lepszego zrozumienia ewolucji i adaptacji tych gatunków do środowiska naturalnego.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj staśmienie wieńca w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

szyna

połączenie luf broni myśliwskiej śrutowej lub kombinowanej; na górnej szynie umieszczone są przyrządy celownicze.

szczwać

polować z chartami.

sarna, sarna (Capreolus capreolus L.)

gatunek łowny z rodziny jeleniowatych z rzędu parzystokopytnych. Długość ciała 95-136 cm, wysokość barkowa 65-90 cm, dł. ogona 2-3,5 cm, ciężar 15- 30 kg. Ubarwienie latem rude, zimą (...)

szkody łowieckie

zniszczenie przez zwierzęta łowne plonów pól, ogrodów i lasów.

sztucer

myśliwska broń kulowa: może być pojedynczy, podwójny (o pionowym lub poziomym układzie luf) oraz powtarzalny (repetier lub automat). Najczęściej używane w Polsce sztucery mają kaliber 7 (...)

szpile

inaczej raciczki.

skałkówka

dawna broń myśliwska, w której kurek był zaopatrzony w skałką, później zastąpiony pistonem.

stożek przejściowy

krótki odcinek przewodu lufy za komorą nabojową o zwężającej się średnicy.

ścinka

sierść, zwierza obcięta kulą: umożliwia ona myśliwemu określenie miejsca uderzenia kuli na podstawie barwy oraz długości włosa.

szczwacz

członek dawnej książęcej służby łowieckiej, układacz chartów i ogarów.