Definicja hasła: strzał
- strzał
wybuch ładunku prochowego, skupionego w pocisku broni myśliwskiej. Na pocisk w czasie lotu działa opór powietrza oraz siła przyciągania ziemskiego, co w dużym stopniu warunkuje kształt jego toru. Przy strzale kulowym ważne są celność oraz siła rażenia, przy strzale śrutowym siła rażenia (przebicia) związana jest dodatkowo z pokryciem.
Strzał to wybuch ładunku prochowego, skupionego w pocisku broni myśliwskiej. Strzał kulowy odnosi się do strzału z broni, której pociskiem jest kula. Strzał śrutowy natomiast to strzał z broni, której pociskiem jest ładunek śrutu. W obu przypadkach wybuch prochu powoduje wypchnięcie pocisku z lufy broni, nadając mu siłę i kierunek lotu.
Przy strzale kulowym istotne są celność oraz siła rażenia. Celność odnosi się do trafienia celu, a siła rażenia określa zdolność pocisku do przebicia lub unieszkodliwienia zwierzęcia. W przypadku strzału śrutowego siła rażenia (przebicia) związana jest dodatkowo z pokryciem (np. pióra lub futro zwierzęcia).
Dobór odpowiedniego typu broni i amunicji oraz umiejętności strzelca mają kluczowe znaczenie dla skuteczności strzału. Elementy takie jak odległość od celu, wiatr czy ukształtowanie terenu również wpływają na skuteczność strzału.
Wynikiem poprawnego strzału jest trafienie w cel z odpowiednią siłą rażenia, zapewnienie szybkiego i humanitarnego unieszkodliwienia zwierzęcia łownego oraz minimalizacja cierpienia zwierzęcia. Dlatego posiadanie umiejętności strzeleckich jest niezbędne dla każdego myśliwego.
Uwzględnienie wszystkich elementów mających wpływ na wynik strzału wymaga precyzji, wiedzy oraz doświadczenia myśliwego, co przyczynia się do etycznego i efektywnego polowania.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj strzał w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- sadyba
koliba, kwatera myśliwska
- szydło
ostre zakończenie tyki jelenia byka lub kozła.
- sztuka
pojedynczy zwierz.
- sól
bardzo ważny składnik zimowego dokarmiania zwierzyny; najlepiej podawać w lizawkach zmieszaną z gliną lub sól kamienną.
- szczwacz
członek dawnej książęcej służby łowieckiej, układacz chartów i ogarów.
- sokolnik
1) w średniowieczu służący, opiekujący się sokolarnią;
2) od XV w. urzędnik dworu (sokolniczy);
3) dziś - myśliwy polujący z ptakami łowczymi.
- szyna
połączenie luf broni myśliwskiej śrutowej lub kombinowanej; na górnej szynie umieszczone są przyrządy celownicze.
- stożek przejściowy
krótki odcinek przewodu lufy za komorą nabojową o zwężającej się średnicy.
- sokół czysty
sokół dobrze ułożony do polowań.
- sęki
rogowe palczaste odrosty na łopatach daniela