Definicja hasła: szczypce
- szczypce
dawniej kleszcze używane do łapania borsuków żywcem.
Szczypce, zwane również kleszczami, to narzędzie tradycyjnie wykorzystywane do łapania dzikich zwierząt, głównie borsuków. Składają się z dwóch skrzydełek połączonych ze sobą, wyposażonych w małe zaczepy pozwalające utrzymać schwytane zwierzę. Szczypce są umieszczone na długim drągu wkopanym w ziemię i aktywowane, gdy zwierzę przechodzi przez otwór w drągu. Tradycyjnie były wykorzystywane przez myśliwych do żywego złapania borsuków, jednak ich użycie jest coraz bardziej ograniczone ze względu na etyczne i prawne kwestie związane z łowieniem zwierząt w taki sposób.
Podobnie jak inne narzędzia łowieckie, szczypce były używane do złowienia innych gryzoni takich jak myszy lub nornice. Niektóre zastosowania szczypiec obejmują także złowienie ptaków lub innych małych zwierząt oraz usuwanie chwastów lub innych roślin z ogrodu. W dzisiejszych czasach bardziej restrykcyjne przepisy dotyczące łowiectwa i ochrona dziko żyjących zwierząt stanowią powód do ograniczenia użycia szczypiec jako narzędzia łowieckiego.
Dla myśliwych używających szczypców do złapania borsuków żywcem, precyzja i ostrożność podczas ustawiania narzędzia są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i minimalizacji cierpienia schwytanych zwierząt. Mimo że stosowanie szczypców było niegdyś popularne i skuteczne, obecnie większość myśliwych poszukuje bardziej humanitarnych metod kontroli populacji dzikich zwierząt.
Współczesne kwestie etyczne i prawnicze dotyczące użycia szczypiec sprawiają, że obecnie są one rzadko stosowane w kontekście polowań czy ochrony upraw. Jednak historia ich używania w tradycyjnym łowiectwie pozostaje istotną częścią dziedzictwa łowieckiego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szczypce w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- stopa
określenie wyglądu powierzchni ziemi podczas polowania: stopa biała - ziemia pokryta śniegiem; stopa czarna - brak śniegu, stopa srokata - śnieg gdzieniegdzie.
- setery
trzy rasy angielskich psów myśliwskich stosowanych do polowań na ptactwo, wywodzących się od angielskich wyżłów długowłosych: s. angielski (lawerak), średniej wielkości, o maści (...)
- słonka, słonka (Scolopax rusticola L.)
ptak łowny z rodziny brodźców, ma bardzo długi, prosty dziób i krótkie nogi, oczy osadzone wysoko w tyle głowy, upierzenie rdzawobrunatne z ciemniejszymi pręgami. Długość ciała 34-38 (...)
- sokolnik
1) w średniowieczu służący, opiekujący się sokolarnią;
2) od XV w. urzędnik dworu (sokolniczy);
3) dziś - myśliwy polujący z ptakami łowczymi.
- skałka
ostry kawałek krzemienia do krzesania iskier w broni skałkowej.
- sarna, sarna (Capreolus capreolus L.)
gatunek łowny z rodziny jeleniowatych z rzędu parzystokopytnych. Długość ciała 95-136 cm, wysokość barkowa 65-90 cm, dł. ogona 2-3,5 cm, ciężar 15- 30 kg. Ubarwienie latem rude, zimą (...)
- staśmienie wieńca
wadliwe poroże jelenia o silnie spłaszczonych tykach.
- strzała
pocisk do luku lub kuszy składający się z grotu, drzewca i tylca z pierzyskiem. Groty wykonywano z metalu, kamienia lub twardego drewna. Na pionowym zakończeniu tylca było nacięcie do (...)
- sadyba
koliba, kwatera myśliwska