Definicja hasła: ton główny
- ton główny
inaczej korkowanie.
Ton główny, zwany także korkowaniem, to specyficzna technika łowiecka wykorzystywana do wabienia zwierząt, szczególnie popularna w polowaniach na głuszce. Składa się z trzech elementów, z których każdy ma określone zadanie. Pierwszym z nich jest korkowanie, polegające na wydawaniu długich, powolnych dźwięków, które mają na celu przyciągnięcie uwagi głuszca i zachęcenie go do zbliżenia się. Następnie następuje trzecia zwrotka, która jest szybsza i bardziej energetyczna niż korkowanie, służąca utrzymaniu uwagi głuszca i zachęceniu go do jeszcze bliższego podejścia. Ostatni element to tzw. ostatni ton, najgłośniejszy i najbardziej energiczny spośród wszystkich trzech części tonu głównego. Jego celem jest przyciągnięcie głuszca do łowcy oraz sprawienie, by ptak czuł się bezpiecznie i skłonił do podjęcia strzału. Technika ta jest skuteczna w wabieniu różnych gatunków zwierzyny, a dzięki zastosowaniu odpowiednich dźwięków może być szczególnie efektywna w przypadku polowań na wrażliwe na dźwięki głuszce.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj ton główny w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę T
- topinambur, topinambur (Helianthus tuberosus)
roślina wieloletnia z rodziny złożonych, szczególnie nadająca się do uprawy na poletkach łowieckich. Zarówno bulwy, łodygi, jak i liście są karmą lubianą przez zwierzynę.
- tabakiera
zakończenie ryja (nos) dzika.
- tarcza
sztuczny cel, do którego strzelamy na strzelnicy w ramach treningu lub sprawdzenia broni; może być nieruchoma (zwykła lub sylwetkowa, np. rogacz) oraz ruchoma (zając, dzik).
- trzewik
nakładka na kolbę (stopkę) broni myśliwskiej, używana w celu przedłużenia jej bądź też do zamortyzowania odrzutu.
- trop sfarbowany
trop farbującej zwierzyny.
- tyka
główna część poroża jeleniowatych, z której wyrastają odnogi.
- trzeszcze, trzeszcze, bałuchy, blaski
oczy zająca.
- trzebić
czyścić ubitą sztukę zwierzyny - usuwać jądra (należy wykonać bezzwłocznie).
- tropowiec
pies myśliwski używany do odszukiwania zwierzyny po zostawionych przez nią tropach.
- trójlufka
trzylufowa broń myśliwska. Najczęściej produkowana w układzie dwie lufy gładkie i jedna gwintowana.