Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: trojak

trojak

zob. trójlufka.

Trojak to rodzaj broni myśliwskiej, znanej również pod nazwą trójlufka. Jest to broń myśliwska, charakteryzująca się trzema lufami, zazwyczaj dwoma gładkimi oraz jedną gwintowaną. Ten rodzaj broni jest produkowany głównie w układzie, gdzie dwie lufy są gładkie, a trzecia jest gwintowana. Zastosowanie takiego układu luf zapewnia wszechstronność i elastyczność w polowaniach, umożliwiając skuteczne strzelanie do różnych rodzajów zwierzyny.

Trojak jest ceniony przez myśliwych za możliwość wyboru odpowiedniego rodzaju amunicji do specyficznych warunków łowieckich. Dzięki różnym rodzajom luf umożliwiającym strzelanie zarówno kulami, jak i śrutem, broń ta sprawdza się zarówno podczas polowań na dużą zwierzynę, jak i ptactwo.

Zastosowanie trzech luf w broni myśliwskiej pozwala również na szybkie dostosowanie do zmieniających się warunków w terenie łowieckim oraz różnorodności zwierząt łownych. Trojak stanowi więc praktyczne narzędzie dla myśliwego, umożliwiające efektywną adaptację do sytuacji w terenie.

Warto zauważyć, że konstrukcja trojaka obejmuje specjalny mechanizm połączenia luf ze spustem oraz system przeładowania, co wymaga precyzji wykonania i dbałości o regularne konserwacje. Dzięki temu prawidłowo działający trojak zapewnia nie tylko skuteczność w polowaniach, ale także bezpieczeństwo użytkowania.

Choć trojak cieszy się pewną popularnością wśród miłośników łowiectwa, ze względu na swoją specyficzną budowę i złożoność konstrukcji może być bardziej wymagający w obsłudze niż tradycyjna broń myśliwska. Dlatego też jego właściwe użytkowanie wymaga od myśliwego odpowiedniej wiedzy technicznej i praktyki.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj trojak w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę T

zobacz pełną listę haseł

toki

gra godowa ptaków polegająca na wykonywaniu charakterystycznych dla danego gatunku ruchów samca oraz (lub) wydawaniu swoistych dźwięków. Często ptaki podczas toków staczają ze sobą walki, (...)

trymowanie

sposób skracania sierści u terierów ostrowłosych, polegający na wyskubywaniu martwych włosów.

tchórek

inaczej fretka.

trop wyjściowy

trop prowadzący na zewnątrz tropionego rejonu.

tokowik

ptak, który pierwszy odzywa się na tokowisku. Nie wolno go strzelać, gdyż można rozbić całe tokowisko.

ton główny

inaczej korkowanie.

trychina

włosień kręty niebezpieczny pasożyt ssaków leśnych oraz człowieka. Człowiek zaraża się zwykle przez zjedzenie chorego (nie badanego) mięsa z dzika.

tasak

szeroki nóż myśliwski służący do patroszenia i rozbierania tuszy grubej zwierzyny.

trzeszcze, trzeszcze, bałuchy, blaski

oczy zająca.

trzewik

nakładka na kolbę (stopkę) broni myśliwskiej, używana w celu przedłużenia jej bądź też do zamortyzowania odrzutu.