Definicja hasła: tumak
- tumak
inaczej kuna leśna.
Tumak, inaczej kuna leśna, jest gatunkiem z rodziny łasicowatych. Dorosłe osobniki osiągają długość ciała między 38 a 58 cm oraz wagę 1-2 kg. Ich ubarwienie to głównie brunatnożółty, z charakterystyczną pomarańczowokremową plamą na spodzie szyi. W Polsce zamieszkują lasy na całym obszarze kraju. Tumaki poruszają się zarówno po ziemi, jak i po drzewach, a ich dietę stanowią głównie gryzonie, ptaki, jaszczurki, żaby oraz owoce leśne.
Ruja tumaka występuje w lipcu-sierpniu, a ciąża trwa około 150 dni. W kwietniu samica rodzi 3-5 młodych w gniazdach lub dziuplach. Młode są ślepe i niedołężne (widzą po 34-38 dniach); samica karmi je mlekiem przez 7 tygodni. Po 5 tygodniu zaczynają spożywać mięso, a samica wyprowadza je po 7-8 tygodniach.
Kuna leśna jest aktywna zarówno w dzień, jak i w nocy. Szuka pożywienia w ciągu dnia i odpoczywa nocą. Zazwyczaj żeruje samotnie, chociaż czasami można spotkać ją w grupach. Posiada bardzo dobrze rozwinięty zmysł słuchu i węchu, co ułatwia jej zdobywanie pokarmu oraz unikanie drapieżników. Jest również znana z silnego instynktu obronnego.
Tumak jest istotnym elementem ekosystemu lasu, gdyż reguluje populację gryzoni i innych szkodników oraz stanowi ważne źródło pożywienia dla innych drapieżników takich jak wilki czy lisy. Ponadto ma istotne znaczenie w kulturze ludowej jako zwierzę łowne oraz ze względu na tradycyjne uznawanie jego skóry za symbol szczęścia i powodzenia.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj tumak w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę T
- trychinoskop
przyrząd służący iący do badania mięsa na obecność włośni (trychin).
- Tulskij Zawód
znana fabryka broni myśliwskiej w ZSRR.
- tabun
duże stado dzikich gęsi lub kaczek.
- trzeszcze, trzeszcze, bałuchy, blaski
oczy zająca.
- tarmosić
o psach dzikarzach: szarpać strzeloną sztukę.
- tycznia
dawniej huczka dzików i ruja wilków
- trelowanie
druga zwrotka pieśni głuszca.
- troki
rzemienne lub sznurowe pętle do noszenia ubitych ptaków na polowaniach.
- tyka
główna część poroża jeleniowatych, z której wyrastają odnogi.
- torba borsucza
worek ze skóry borsuka, dawniej często używany przez myśliwych.