Definicja hasła: zagniazdowniki
- zagniazdowniki
ptaki, których pisklęta po wykluciu się z jaj wkrótce opuszczają gniazdo i rozpoczynają samodzielnie zdobywać pokarm.
Zagniazdowniki, zwane również ptakami zagniazdownikowymi, to grupa ptaków charakteryzująca się zwyczajem opuszczania gniazda tuż po wykluciu się z jaj przez pisklęta i rozpoczynają samodzielne zdobywanie pokarmu. Są to zazwyczaj małe i szybkie ptaki, które mają umiejętność samodzielnego polowania od najmłodszych lat. Ich nazwa jest związana z tym specyficznym zachowaniem, które odróżnia je od innych gatunków ptaków. Zagniazdowniki posiadają bardzo szeroki zakres diety; większość gatunków żywi się głównie owadami, lecz niektóre mogą być także mięsożerne lub roślinożerne. Wielu z tych ptaków poluje w parach lub małych grupach, co sprawia, że są bardzo aktywne w swoim środowisku naturalnym.
Zagniazdowniki pełnią istotną rolę ekologiczną jako drapieżniki, kontrolując populacje szkodliwych owadów oraz biorąc udział w łańcuchu pokarmowym. Ich zdolność do samodzielnego zdobywania pożywienia od młodego wieku wpływa na ich rolę w ekosystemie, a ich obecność pomaga w utrzymaniu równowagi biologicznej. Dzięki swojemu zwyczajowi opuszczania gniazda zaraz po wykluciu się z jaj, są dobrze przystosowane do życia na różnorodnych terenach i w zróżnicowanych warunkach środowiska naturalnego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj zagniazdowniki w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę Z
- zestrzał
miejsce, w którym znajdował się zwierz w momencie trafienia go pociskiem. Zestrzał należy dokładnie sprawdzić szukając farby, ścinki i kawałków kości.
- zajęczyca
samica ząjąca.
- zacios
znak wykonany przez myśliwego nożem na drzewie w celu zaznaczenia miejsca strzału.
- zgrać, zgrać (przyrządy celownicze)
ustawić w jednej linii oko, szczerbinkę, muszkę i cel.
- zwierzyna gruba
łosie, jelenie daniele, muflony, sarny, rysie, wilki, dziki i dropie.
- zające
rodzina ssaków; w Polsce występuje szarak, bielak i królik.
- zgasić
ubić zwierza czystym strzałem.
- zamknięcie
zwarcie baskili z lufami w łamanej broni myśliwskiej.
- zgórować
trafić powyżej celu.
- złaja, złaja, łaja
1) kilka sfor ogarów;
2) większa liczba dzikarzy.