Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: łajka

łajka

wielostronny pies myśliwski, bardzo popularny wśród myśliwych radzieckich. Ostatnio zyskuje uznanie również w Polsce. Charakterystyczną cechą łajki jest gonienie zwierzyny głosem. Jest to jedyny pies myśliwski, który w tym samym stopniu posługuje się węchem i wzrokiem. Z łajką poluje się na ptactwo, dziki, kuny (to jego specjalność). Ze względu na pochodzenie dzielimy je na syberyjskie i karelo-fińskie. Wykorzystanie ich jest identyczne.

Łajka to pies myśliwski, charakteryzujący się wytrzymałą budową, krótką sierścią i dobrze rozwiniętymi mięśniami. Posiada zdolność do polowania zarówno z wykorzystaniem węchu, jak i wzroku. Jego główną cechą jest gonienie zwierzyny głosem, co sprawia, że jest bardzo ceniony w łowiectwie. Łajki są psem inteligentnym, oddanym swojemu właścicielowi i chętnie wykonującym polecenia. Mają silny instynkt łowiecki oraz potrzebę dużo ruchu, dlatego nie nadają się do życia w mieszkaniu i najlepiej czują się na wolności w naturalnym środowisku.

W zależności od pochodzenia występują różne odmiany łajek, takie jak syberyjskie i karelo-fińskie, które jednakże wykorzystuje się w podobny sposób do celów łowieckich. Ich wytrzymałość pozwala im pracować w trudnych warunkach terenowych, a także polować na różnorodną zwierzynę, w tym ptactwo, dziki oraz kuny - co stanowi ich specjalizację.

Ze względu na swoje predyspozycje oraz cechy rasowe, pies ten wymaga odpowiedniego szkolenia myśliwskiego by móc efektywnie współpracować z myśliwym. Dbanie o towarzyszące im potrzeby ruchowe oraz zapewnienie odpowiednich warunków bytowania są kluczowe dla utrzymania ich sprawności fizycznej i psychicznej.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj łajka w wyszukiwarce Google