Internetowy Słownik Łowiecki

Łuska to element naboju niezbędny do jego funkcjonowania. Stanowi ona zewnętrzną obudowę, w której umieszcza się spłonkę, proch oraz pocisk. W przypadku naboju śrutowego, łuszka jest zazwyczaj tekturowa lub plastykowa, natomiast w nabojach kulowych może być wykonana z mosiądzu. Donośność strzału z naboi śrutowych wynosi od 250 do 450 metrów, a jego skuteczność oscyluje w granicach 40 metrów. Natomiast donośność strzału kulowego, w zależności od rodzaju lufy broni myśliwskiej (gładkiej lub gwintowanej), może osiągać nawet 1500 do 4000 metrów, przy skuteczności od 60 do 200 metrów.

Nabój śrutowy składa się z łuski, spłonki, prochu i pocisku ze śrucin o jednolitej średnicy (zwykle od 2 mm do 4,75 mm). Pocisk może być dodatkowo umieszczony w tzw. koszyczku, który pełni funkcję przybitki. Natomiast nabój kulowy do broni o lufach gładkich różni się od naboju śrutowego głównie pociskiem - jego kształt jest dostosowany przez producenta broni. Z kolei nabój kulowy przeznaczony do broni o lufach gwintowanych składa się z metalowej (zwykle mosiężnej) łuski, spłonki, prochu i pocisku. Każdy nabój na łusce ma określony kaliber oraz długość komory nabojowej, a przeznaczony do kulowej broni łamanej posiada także symbol R.

Podsumowując, łuska stanowi nieodłączny element każdego naboju myśliwskiego. Jest to obudowa zawierająca spłonkę, proch oraz pocisk, a także wyposażona w określone parametry dotyczące donośności i skuteczności strzału. W zależności od typu broni i producenta może ona mieć też inne dodatkowe elementy jak przybitki czy koszyczki.