Internetowy Słownik Łowiecki

Żubrzyca to samica żubra, czyli największego zwierzęcia żyjącego obecnie w Europie. Jej naturalne siedliska znajdują się głównie w lasach Europy Środkowej i Wschodniej oraz w Rosji. Obecnie jest to gatunek zagrożony wyginięciem, a jej charakterystycznym znakiem rozpoznawczym jest czarne futro, długie uszy i szerokie brązowe oczy.

Podobnie jak samce, żubrzyce są potężnymi i silnymi osobnikami zdolnymi uciekać przed drapieżnikami. Ich dieta opiera się głównie na trawie i liściach, a zazwyczaj żyją w stadach złożonych z samic i młodych osobników. Samce natomiast żyją jako samotniki, gromadząc się jedynie w okresie godowym.

Żubrzyca może mieć od 1 do 3 młodych naraz, które są karmione mlekiem matki przez pierwsze kilka miesięcy życia. Jej istnienie jest kluczowe dla utrzymania równowagi biologicznej w ekosystemie lasu poprzez kontrolowanie rozwoju roślinności.

Dodatkowo, żubrzyca od dawna stanowi ważny element kultury ludzi, którzy widzą w niej symbol siły i dostatku. Jej obecność ma także duże znaczenie ekologiczne oraz kulturowe dla społeczności lokalnych.