Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: dziczyzna

dziczyzna

jadalne mięso zwierzyny.

Dziczyzna to jadalne mięso uzyskiwane z dzikich zwierząt łownych, takich jak sarny, jelenie, dziki, zające czy ptactwo. Jest to wyjątkowy rodzaj mięsa ze względu na swoje naturalne pochodzenie oraz charakterystyczny smak i teksturę. Dziczyzna cieszy się popularnością w kuchni ze względu na swoje walory smakowe oraz bogactwo składników odżywczych, takich jak białko, żelazo, cynk i witaminy z grupy B.

W kontekście polowania dziczyzna odgrywa kluczową rolę, stanowiąc podstawowe źródło mięsa dla myśliwych. Polowanie na dzikie zwierzęta jest regulowane przez przepisy prawa łowieckiego i zwykle odbywa się w określonych porach roku, aby zapewnić odpowiednią kontrolę nad populacją zwierząt.

Dziczyzna jest również istotnym elementem kuchni regionalnej i tradycyjnej wielu krajów, a przygotowywanie potraw z dziczyzny często przekazywane jest z pokolenia na pokolenie. Dzięki swojej różnorodności gatunkowej oraz bogatemu smakowi dziczyzna znajduje zastosowanie w wielu potrawach, zarówno tych bardziej wykwintnych jak pieczeń czy gulasz, jak i prostszych dań kuchni domowej.

Ponadto warto dodać, że dziczyznę cechuje niższa zawartość tłuszczu niż mięso hodowlane, co sprawia że jest atrakcyjnym wyborem dla osób dbających o dietę lub poszukujących alternatywy dla tradycyjnych rodzajów mięsa. Dziczyzna znana jest również ze swoich właściwości zdrowotnych i coraz częściej doceniana jest za korzystny wpływ na zdrowie człowieka.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj dziczyzna w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę D

zobacz pełną listę haseł

dwururka

zob. dubeltówka.

damasceńska stal, damasceńska stal, dziwer

rodzaj stali powstałej ze stopu żelaza z węglem, o budowie złożonej z dwu składników strukturalnych, różniących się odpornością na działanie kwasów. Ziarna tych składników lub ich (...)

daszek, daszek, posyp

paśnik dla kuropatw lub bażantów: daszek wsparty na słupkach, pod który sypie się ziarno . zimą.

dwudziestka

śrutowa broń myśliwska kalibru 20mm.

dwudziestak

jeleń byk noszący wieniec, mający po dziesięć odnóg na każdej tyce (regularny) lub na jednej z tyk (nieregularny).

drążek

kawałek drewna zaopatrzony na końcach w duże obroże, służący do spinania pary psów myśliwskich.

Diana

rzymska bogini łowów utożsamiana z grecką Artemidą.

dotrzymać

1) o zwierzynie nie uciekającej i pozwalającej myśliwemu zbliżyć się na odległość strzału;
2) o psie myśliwskim wystawiającym, który stoi do momentu podejścia myśliwego i (...)

dwulufka

zob. dubeltówka.

dostrzelić

dobić zwierzynę kolejnym strzałem.