Definicja hasła: dziczyzna
- dziczyzna
jadalne mięso zwierzyny.
Dziczyzna to jadalne mięso uzyskiwane z dzikich zwierząt łownych, takich jak sarny, jelenie, dziki, zające czy ptactwo. Jest to wyjątkowy rodzaj mięsa ze względu na swoje naturalne pochodzenie oraz charakterystyczny smak i teksturę. Dziczyzna cieszy się popularnością w kuchni ze względu na swoje walory smakowe oraz bogactwo składników odżywczych, takich jak białko, żelazo, cynk i witaminy z grupy B.
W kontekście polowania dziczyzna odgrywa kluczową rolę, stanowiąc podstawowe źródło mięsa dla myśliwych. Polowanie na dzikie zwierzęta jest regulowane przez przepisy prawa łowieckiego i zwykle odbywa się w określonych porach roku, aby zapewnić odpowiednią kontrolę nad populacją zwierząt.
Dziczyzna jest również istotnym elementem kuchni regionalnej i tradycyjnej wielu krajów, a przygotowywanie potraw z dziczyzny często przekazywane jest z pokolenia na pokolenie. Dzięki swojej różnorodności gatunkowej oraz bogatemu smakowi dziczyzna znajduje zastosowanie w wielu potrawach, zarówno tych bardziej wykwintnych jak pieczeń czy gulasz, jak i prostszych dań kuchni domowej.
Ponadto warto dodać, że dziczyznę cechuje niższa zawartość tłuszczu niż mięso hodowlane, co sprawia że jest atrakcyjnym wyborem dla osób dbających o dietę lub poszukujących alternatywy dla tradycyjnych rodzajów mięsa. Dziczyzna znana jest również ze swoich właściwości zdrowotnych i coraz częściej doceniana jest za korzystny wpływ na zdrowie człowieka.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj dziczyzna w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę D
- dobry
o zwierzynie mocnej, dorodnej.
- doprowadzać
o psie myśliwskim: doprowadzać myśliwego do zwierzyny lub do postrzałka.
- duszehubka
bardzo wąskie czółno używane do polowań na kaczki.
- długodzioba
popularna wśród myśliwych nazwa słonki.
- dziczeć
o zwierzętach oswojonych, które ponownie zaczynają odczuwać lęk przed człowiekiem.
- dosiedzieć
o ptactwie nie uciekającym, które pozwoliło myśliwemu zbliżyć się do niego na odległość strzału.
- dwulufka
zob. dubeltówka.
- degeneracja osobnicza
degeneracja spowodowana przez czynniki środowiskowe (niedziedziczna).
- dziwok
ptak łowczy, który przed schwytaniem, przebywając na wolności, zaprawił się w samodzielnym zdobywaniu łupu (głuszec w okolicach Wisły).
- dźwięk główny
inaczej korkowanie.