Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: dwulufka

dwulufka

zob. dubeltówka.

Dwulufka to śrutowa broń myśliwska, składająca się z dwóch luf ułożonych poziomo obok siebie. Jest to rodzaj dubeltówki, czyli dwulufowej broni strzelającej śrutem. Służy głównie do polowania na ptaki i inne zwierzęta. Posiada dwa magazynki, jeden na każdą lufę, wyposażone w mechanizm spustowy. Każda lufa ma osobny mechanizm przeładowania oraz może być wykorzystywana oddzielnie lub równocześnie.

Dwulufka jest popularna wśród myśliwych ze względu na możliwość strzelania do celu z dwóch różnych kierunków jednocześnie. Jej konstrukcja zapewnia doskonałą precyzję strzału oraz trwałość i wytrzymałość. Dodatkowo, broń ta jest lekka i łatwa w obsłudze, co czyni ją idealną dla myśliwych.

Jest także używana w rekonstrukcjach historycznych, umożliwiając odtwarzanie bitew z XIX wieku. Dzięki swoim właściwościom i uniwersalności, dwulufka stanowi istotny element w dziedzinie myślistwa oraz w kulturze rekonstrukcyjnej.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj dwulufka w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę D

zobacz pełną listę haseł

dojść postrzałka

odszukać ranną, postrzeloną zwierzynę.

damasceńska stal, damasceńska stal, dziwer

rodzaj stali powstałej ze stopu żelaza z węglem, o budowie złożonej z dwu składników strukturalnych, różniących się odpornością na działanie kwasów. Ziarna tych składników lub ich (...)

drozd kwiczoł

inaczej kwiczoł.

dyndować

o wilku, lisie, borsuku i jenocie: biec truchtem.

do puli

(polowanie do puli) polowanie zbiorowe, po którym każdy jego uczestnik otrzymuje jednakową ilość zwierzyny, bez względu na to, ile sztuk sam upolował. Zazwyczaj dotyczy polowania na (...)

dokarmiać

w czasie zimy dostarczać zwierzynie dodatkowego pożywienia, np.: liściarkę, siano, żołędzie, kasztany, buraki, ziemniaki, poślad, sól itp.

dokłuć

dobić kordelasem postrzałka zwierzyny grubej (w Polsce obecnie sposób zabroniony).

dwustronnie koronny

jeleń byk noszący wieniec, którego obie tyki zakończone są koronami.

derkacz, chruściel derkacz, derkacz, chruściel derkacz (Crex crex L.)

ptak z rzędu chruścieli. Upierzenie brązowe z ciemniejszymi plamami na brzuchu, u samca pierś i szyja popielate. Długość ciała ok. 28 cm, rozpiętość skrzydeł 40-43 cm. Żyje na polach i (...)

dwudwudziestak

jeleń byk noszący wieniec mający po jedenaście odnóg na każdej - tyce (regularny) lub na jednej z tyk (nieregularny).