Definicja hasła: dymorfizm sezonowy
- dymorfizm sezonowy
zróżnicowanie szaty zewnętrznej osobnika w różnych porach roku, np. sama w okresie wiosenno-letnim ma suknię rdzawobrązową, a w zimie popielatoszarą.
Dymorfizm sezonowy to zjawisko występujące u różnych gatunków zwierząt, polegające na zmianie wyglądu zewnętrznego osobnika w zależności od pory roku. Typowe przykłady dymorfizmu sezonowego dotyczą zmiany barwy sierści lub piór, ale mogą także obejmować inne cechy fizyczne, takie jak rozmiar ciała czy długość nóg.
Ptaki stanowią częsty przykład dymorfizmu sezonowego, gdzie zmiana ubarwienia piór zachodzi na skutek adaptacji do zmieniających się warunków środowiskowych oraz potrzeb związanych z okresem lęgowym i ochroną przed drapieżnikami. Przykładem może być dymorfizm sezonowy u kaczki białoszyjej, która w okresie wiosenno-letnim prezentuje rdzawobrązową suknię, by później w zimie zmienić sierść na popielatoszarą.
U ssaków dymorfizm sezonowy jest mniej powszechny niż u ptaków, jednak nadal można go zaobserwować w niektórych gatunkach. Na przykład u wilka arktycznego samce i samice mogą mieć różne ubarwienia sierści w zależności od pory roku - samce mogą być jaśniejsze latem, a ciemniejsze zimą. Również inne cechy fizyczne mogą ulegać zmianom w wyniku dymorfizmu sezonowego, na przykład u bobra amerykańskiego samce są większe niż samice i mają dłuższe uszy oraz ogony.
Dymorfizm sezonowy jest istotny z punktu widzenia adaptacji zwierząt do cyklu życiowego oraz środowiskowych czynników selekcyjnych. Zmiany w szacie zewnętrznej pozwalają zwierzętom lepiej przystosować się do konkretnych warunków panujących w różnych porach roku, chroniąc je przed zagrożeniami i wspierając procesy rozrodu.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj dymorfizm sezonowy w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę D
- dopasowanie broni
dostosowanie kolby, jej długości, grubości i awantażu oraz ciężaru i kalibru broni do budowy anatomicznej myśliwego.
- dotrzymać
1) o zwierzynie nie uciekającej i pozwalającej myśliwemu zbliżyć się na odległość strzału;
2) o psie myśliwskim wystawiającym, który stoi do momentu podejścia myśliwego i (...)
- dołek strzelecki
miejsce pod obojczykiem, w które wstawia się stopkę broni podczas strzelania.
- Diana
rzymska bogini łowów utożsamiana z grecką Artemidą.
- dwudziestak
jeleń byk noszący wieniec, mający po dziesięć odnóg na każdej tyce (regularny) lub na jednej z tyk (nieregularny).
- dymorfizm płciowy
zróżnicowanie m.in. szaty zewnętrznej osobników różnej płci tego samego gatunku.
- dźwięk główny
inaczej korkowanie.
- degeneracja dziedziczna
degeneracja będąca wynikiem zmian dotychczasowego układu genów pod wpływem niekorzystnych czynników.
- dzwoneczek
w sokolnictwie: dzwonek o wysokim tonie przymocowany do nogi ptaka łowczego, ułatwiąjący odnalezienie ptaka po dosiadzie zwierzyny w wysokich trawach.
- dropiaty
o psie: cętkowany.