Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: dymorfizm sezonowy

dymorfizm sezonowy

zróżnicowanie szaty zewnętrznej osobnika w różnych porach roku, np. sama w okresie wiosenno-letnim ma suknię rdzawobrązową, a w zimie popielatoszarą.

Dymorfizm sezonowy to zjawisko występujące u różnych gatunków zwierząt, polegające na zmianie wyglądu zewnętrznego osobnika w zależności od pory roku. Typowe przykłady dymorfizmu sezonowego dotyczą zmiany barwy sierści lub piór, ale mogą także obejmować inne cechy fizyczne, takie jak rozmiar ciała czy długość nóg.

Ptaki stanowią częsty przykład dymorfizmu sezonowego, gdzie zmiana ubarwienia piór zachodzi na skutek adaptacji do zmieniających się warunków środowiskowych oraz potrzeb związanych z okresem lęgowym i ochroną przed drapieżnikami. Przykładem może być dymorfizm sezonowy u kaczki białoszyjej, która w okresie wiosenno-letnim prezentuje rdzawobrązową suknię, by później w zimie zmienić sierść na popielatoszarą.

U ssaków dymorfizm sezonowy jest mniej powszechny niż u ptaków, jednak nadal można go zaobserwować w niektórych gatunkach. Na przykład u wilka arktycznego samce i samice mogą mieć różne ubarwienia sierści w zależności od pory roku - samce mogą być jaśniejsze latem, a ciemniejsze zimą. Również inne cechy fizyczne mogą ulegać zmianom w wyniku dymorfizmu sezonowego, na przykład u bobra amerykańskiego samce są większe niż samice i mają dłuższe uszy oraz ogony.

Dymorfizm sezonowy jest istotny z punktu widzenia adaptacji zwierząt do cyklu życiowego oraz środowiskowych czynników selekcyjnych. Zmiany w szacie zewnętrznej pozwalają zwierzętom lepiej przystosować się do konkretnych warunków panujących w różnych porach roku, chroniąc je przed zagrożeniami i wspierając procesy rozrodu.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj dymorfizm sezonowy w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę D

zobacz pełną listę haseł

dziesiątak

jeleń byk noszący wieniec o pięciu odnogach na każdej tyce (regularny) lub na jednej z tyk (nieregularny).

dwudziestak

jeleń byk noszący wieniec, mający po dziesięć odnóg na każdej tyce (regularny) lub na jednej z tyk (nieregularny).

dłużec

linka rzemienna przymocowana do nogi ptaka łowczego, używana podczas zaprawiania go do łowów.

danielarz

myśliwy zamiłowany w polowaniach na daniele.

dziczyzna

jadalne mięso zwierzyny.

derkanie

głos wydawany przez derkacza.

dublet

ustrzelenie dwóch sztuk zwierzyny dwoma kolejnymi, bezpośrednimi strzałami przez jednego myśliwego.

deptanie

u ptaków akt płciowy.

dojść

1) o zwierzynie: ujść po strzale, a następnie paść;
2) postrzałka: odszukać, a następnie dostrzelić postrzeloną zwierzynę.

daszek, daszek, posyp

paśnik dla kuropatw lub bażantów: daszek wsparty na słupkach, pod który sypie się ziarno . zimą.