Definicja hasła: dymorfizm sezonowy
- dymorfizm sezonowy
zróżnicowanie szaty zewnętrznej osobnika w różnych porach roku, np. sama w okresie wiosenno-letnim ma suknię rdzawobrązową, a w zimie popielatoszarą.
Dymorfizm sezonowy to zjawisko występujące u różnych gatunków zwierząt, polegające na zmianie wyglądu zewnętrznego osobnika w zależności od pory roku. Typowe przykłady dymorfizmu sezonowego dotyczą zmiany barwy sierści lub piór, ale mogą także obejmować inne cechy fizyczne, takie jak rozmiar ciała czy długość nóg.
Ptaki stanowią częsty przykład dymorfizmu sezonowego, gdzie zmiana ubarwienia piór zachodzi na skutek adaptacji do zmieniających się warunków środowiskowych oraz potrzeb związanych z okresem lęgowym i ochroną przed drapieżnikami. Przykładem może być dymorfizm sezonowy u kaczki białoszyjej, która w okresie wiosenno-letnim prezentuje rdzawobrązową suknię, by później w zimie zmienić sierść na popielatoszarą.
U ssaków dymorfizm sezonowy jest mniej powszechny niż u ptaków, jednak nadal można go zaobserwować w niektórych gatunkach. Na przykład u wilka arktycznego samce i samice mogą mieć różne ubarwienia sierści w zależności od pory roku - samce mogą być jaśniejsze latem, a ciemniejsze zimą. Również inne cechy fizyczne mogą ulegać zmianom w wyniku dymorfizmu sezonowego, na przykład u bobra amerykańskiego samce są większe niż samice i mają dłuższe uszy oraz ogony.
Dymorfizm sezonowy jest istotny z punktu widzenia adaptacji zwierząt do cyklu życiowego oraz środowiskowych czynników selekcyjnych. Zmiany w szacie zewnętrznej pozwalają zwierzętom lepiej przystosować się do konkretnych warunków panujących w różnych porach roku, chroniąc je przed zagrożeniami i wspierając procesy rozrodu.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj dymorfizm sezonowy w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę D
- dubelt, bekas dubelt, dubelt, bekas dubelt (Capella media Lath)
ptak z rodziny brodźców większy od kszyka. Ubarwienie obu płci jednakowe. Dwie pary zewnętrznych, sterówek od połowy są białe, dwie dalsze białe z ciemnymi plamkami. Na brzuchu (...)
- dzwonić strychulcem
o psie myśliwskim, machać ogonem
- derkanie
głos wydawany przez derkacza.
- dziczyzna
jadalne mięso zwierzyny.
- dyndować
o wilku, lisie, borsuku i jenocie: biec truchtem.
- drapieżne ptaki, drapieżne ptaki (Falconiformes)
rząd ptaków obejmujący około 270 gatunków (w Polsce 34), o dziobie krótkim, hakowato zagiętym i palcach zaopatrzonych w szpony, np. orły, jastrzębie, sokoły. Żywią się pokarmem (...)
- do puli
(polowanie do puli) polowanie zbiorowe, po którym każdy jego uczestnik otrzymuje jednakową ilość zwierzyny, bez względu na to, ile sztuk sam upolował. Zazwyczaj dotyczy polowania na (...)
- dymorfizm sezonowy
zróżnicowanie szaty zewnętrznej osobnika w różnych porach roku, np. sama w okresie wiosenno-letnim ma suknię rdzawobrązową, a w zimie popielatoszarą.
- dołek strzelecki
miejsce pod obojczykiem, w które wstawia się stopkę broni podczas strzelania.
- drozdowate, drozdowate (Turdide)
rodzina z rzędu wróblowatych. Do drozdowatych należą dwa gatunki łowne: kwiczoł i paszkot.