Definicja hasła: dubelt, bekas dubelt
- dubelt, bekas dubelt, dubelt, bekas dubelt (Capella media Lath)
ptak z rodziny brodźców większy od kszyka. Ubarwienie obu płci jednakowe. Dwie pary zewnętrznych, sterówek od połowy są białe, dwie dalsze białe z ciemnymi plamkami. Na brzuchu plamkowanie śniade. Długość ciała 28-30 cm, rozpiętość skrzydeł 47-50 cm. Zamieszkuje mokradła i bagna (w Polsce tylko na wschodzie kraju). Po wiosennych tokach samica składa 4 jaja, które wysiaduje przez 22-24 dni. Ptak łowny.
Dubelt (bekas dubelt) to ptak z rodziny brodźców, większy od kszyka, o długości ciała wynoszącej od 28 do 30 cm i rozpiętości skrzydeł od 47 do 50 cm. Ubarwienie obu płci jest podobne, charakteryzujące się dwiema parami zewnętrznych sterówek, które są białe od połowy oraz dwiema dalszymi białymi piórami z ciemnymi plamkami. Na brzuchu można dostrzec śniade plamki. Dubelt zamieszkuje mokradła i bagna, głównie na wschodzie Polski. Po okresie wiosennych toków, samica składa przeciętnie 4 jaja, które wysiaduje przez 22-24 dni. Gatunek ten jest również ptakiem łownym polującym na ryby oraz inne małe stworzenia wodne. W Polsce dubelt podlega ochronie gatunkowej jako jeden z ptaków chronionych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj dubelt, bekas dubelt w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę D
- dobry
o zwierzynie mocnej, dorodnej.
- dodniówka
poranne polowanie.
- dubelt, bekas dubelt, dubelt, bekas dubelt (Capella media Lath)
ptak z rodziny brodźców większy od kszyka. Ubarwienie obu płci jednakowe. Dwie pary zewnętrznych, sterówek od połowy są białe, dwie dalsze białe z ciemnymi plamkami. Na brzuchu (...)
- dropiaty
o psie: cętkowany.
- dołowanie
umieszczanie strzałów poniżej miejsca celowania
- dokarmiać
w czasie zimy dostarczać zwierzynie dodatkowego pożywienia, np.: liściarkę, siano, żołędzie, kasztany, buraki, ziemniaki, poślad, sól itp.
- doprowadzać
o psie myśliwskim: doprowadzać myśliwego do zwierzyny lub do postrzałka.
- drapieżne ssaki, drapieżne ssaki (Carnivora)
rząd ssaków obejmujący około 270 gatunków (w Polsce 13), o uzębieniu przystosowanym do cięcia i rozrywania zabijanych przez siebie zwierząt, nogach zaopatrzonych w silne pazury, np. wilki, (...)
- dyndować
o wilku, lisie, borsuku i jenocie: biec truchtem.
- doławiać
o psach gończych: gonić zwierzynę po tropie.