Definicja hasła: dzik
- dzik, dzik (Sus scrofa L.)
ssak z rodziny świniowatych. Długość ciała do 155 cm, wysokość barku do 120 cm, ciężar do 300 kg lub nawet więcej. Ubarwienie dz. wykazuje dużą zmienność w zależności od wieku i pory roku. Młode, tzw. pasiaki, są jasnobrązowe w ciemniejsze pasy (tracą je po roku), dorosłe w lecie są jaśniejsze, W zimie ciemniejsze aż do czarnych. Sierść dzika składa się z włosów ościstych (szczecin) i wełnistych (w lecie nielicznych, natomiast w zimie tworzących grubą warstwę ochronną). W okolicach kłębu szczecina jest znacznie dłuższa i tworzy chyb (stawiany w momentach podniecenia).
Kły dzika (dużo większe u odyńca niż u lochy) stanowią oręż (z odyńca trofeum), który wykorzystują podczas walki. Kły górne (fajki) są w przekroju owalne i tępo zakończone, natomiast kły dolne (szable) mają przekrój graniasty i są bardzo ostre. Dzik zamieszkuje lasy i występuje na terenie, całej Polski. Jest to zwierzę wszystkożerne (zjadają kłącza, żołędzie, bukiew, owoce, jagody, owady, żaby, gady, jaja oraz padlinę). Huczka przypada na okres od listopada do stycznia. Ciąża trwa 112-120 dni. Locha rodzi w marcu 1-12 warchlaków. Dojrzałość płciową osiągają lochy w drugim, a odyńce w trzecim roku życia. Dzik prowadzi głównie nocny tryb życia. Odgrywają dużą rolę biocenotyczną w lesie, przyspieszając przez buchtowanie rozkład ściółki. Jest to zwierzę łowne, posiadające bardzo duże znaczenie gospodarcze.
Dzik (Sus scrofa) – gatunek ssaka z rodziny świniowatych, charakteryzujący się długością ciała do 155 cm, wysokością barku do 120 cm oraz ciężarem dorosłego osobnika sięgającym 300 kg lub nawet więcej. Charakteryzuje się dużą zmiennością ubarwienia w zależności od wieku i pory roku. Młode dziki, zwane pasiakami, mają jasnobrązowe futro z ciemniejszymi pasami, które tracą po upływie pierwszego roku życia. Dorosłe dziki latem są jaśniejsze, a zimą ich sierść może przybierać ciemniejsze aż do czarnego koloru.
Sierść dzika składa się z włosów ościstych (szczecin) i wełnistych, które w okresie letnim są mniej liczne, jednak tworzą gęstą warstwę ochronną podczas zimy. W regionie kłębu możemy zauważyć znacznie dłuższą szczecinę, która tworzy tzw. chyby wystawiane podczas momentów podniecenia. Dzik posiada imponujące kły, stanowiące oręż, szczególnie u odyńca. Kły górne (tzw. fajki) są w przekroju owalne i tępo zakończone, natomiast kły dolne (tzw. szable) posiadają przekrój graniasty i są bardzo ostre.
Dzik zamieszkuje lasy i obszary leśne na terenie całej Polski. Jest wszystkożerny, spożywa kłącza, żołędzie, bukiew, owoce, jagody, ale także owady, żaby, gady oraz padlinę. Okres godowy (tzw. huczka) przypada na okres od listopada do stycznia, a ciąża u lochy trwa 112-120 dni. Samica rodzi w marcu od jednego do dwunastu warchlaków.
Dzik odgrywa istotną rolę biocenotyczną w lesie poprzez buchtowanie rozkład ściółki i dostarczanie składników pokarmowych dla innych organizmów leśnych. Ze względu na duże znaczenie gospodarcze jest również zwierzęciem łownym posiadającym szerokie znaczenie praktyczne.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj dzik w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę D
- doławiać
o psach gończych: gonić zwierzynę po tropie.
- dojeżdżacz, dojeżdżacz, objezdnik
menerfory chartów lub gończych, kierujący nimi podczas polowań par force.
- Diana
rzymska bogini łowów utożsamiana z grecką Artemidą.
- drapieżne ptaki, drapieżne ptaki (Falconiformes)
rząd ptaków obejmujący około 270 gatunków (w Polsce 34), o dziobie krótkim, hakowato zagiętym i palcach zaopatrzonych w szpony, np. orły, jastrzębie, sokoły. Żywią się pokarmem (...)
- drapieżnik duży
w Polsce niedźwiedź, ryś, wilk. Obecnie wszystkie gatunki pod ochroną.
- dwudziestka
śrutowa broń myśliwska kalibru 20mm.
- dojść
1) o zwierzynie: ujść po strzale, a następnie paść;
2) postrzałka: odszukać, a następnie dostrzelić postrzeloną zwierzynę.
- dojść postrzałka
odszukać ranną, postrzeloną zwierzynę.
- drapieżnik mały
gatunki łowne w Polsce to borsuk, lis, jenot, norka amerykańska, kuna leśna, kuna domowa, tchórz.
- dropiaty
o psie: cętkowany.