Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: dziczek

dziczek

mały dzik (warchlak).

Dziczek to określenie używane na określenie małego dzika, zwłaszcza w odniesieniu do osobników młodych. Dzik (Sus scrofa) występuje w lasach, bagnach oraz terenach leśnych, a jego potomstwo jest nazywane dziczkami. Młode dziki są urocze i ciekawe, ale należy pamiętać, że dorastając stają się dzikimi zwierzętami charakteryzującymi się silnymi i agresywnymi cechami. Dziczeństwo jest okresem kształtowania się instynktów łowieckich i umiejętności przetrwania u dzików.

Młode dzicze, czyli dziczki, zazwyczaj pozostają w stadzie z matką do czasu osiągnięcia pewnego stopnia dojrzałości. W tym czasie uczą się zachowań łowieckich i zdobywają niezbędne umiejętności przetrwania w naturalnym środowisku. Z biegiem czasu zdziczenieją i tracą swoją płochliwość w stosunku do ludzi, co stanowi duże zagrożenie dla rolnictwa oraz naturalnej równowagi ekosystemu.

W polskiej tradycji łowieckiej termin "dziczek" odnosi się nie tylko do małego dzika, ale także wyraża szacunek dla tego gatunku zwierząt oraz stanowi integralną część kultury łowieckiej. Dzik jest bowiem jednym z najbardziej cenionych trofeów łowieckich i wymaga specjalnych umiejętności oraz doświadczenia myśliwych.

W kontekście naukowym badania nad zachowaniem i ekologią dzików obejmują również młode osobniki. Interesuje się np. procesem zakładania stada przez samicę z młodymi oraz wpływem na to procesu czynników środowiskowych czy antropogenicznych. Poznanie zachowania dziczynek w ich naturalnym środowisku przyczynia się do lepszego zrozumienia biologii tego gatunku oraz pomaga w opracowywaniu właściwych strategii ochrony przyrody.

Podsumowując, termin "dziczek" odnosi się do małego dzika – młodego osobnika tego gatunku. Stanowi on istotny element zarówno kultury łowieckiej, jak i badań naukowych nad życiem dzików w ich naturalnym środowisku.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj dziczek w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę D

zobacz pełną listę haseł

dosiedzieć

o ptactwie nie uciekającym, które pozwoliło myśliwemu zbliżyć się do niego na odległość strzału.

dołek strzelecki

miejsce pod obojczykiem, w które wstawia się stopkę broni podczas strzelania.

derkacz, chruściel derkacz, derkacz, chruściel derkacz (Crex crex L.)

ptak z rzędu chruścieli. Upierzenie brązowe z ciemniejszymi plamami na brzuchu, u samca pierś i szyja popielate. Długość ciała ok. 28 cm, rozpiętość skrzydeł 40-43 cm. Żyje na polach i (...)

Diana

rzymska bogini łowów utożsamiana z grecką Artemidą.

drapieżnik

zwierzę żywiące się mięsem zabijanych przez siebie innych zwierząt.

drapieżne ptaki, drapieżne ptaki (Falconiformes)

rząd ptaków obejmujący około 270 gatunków (w Polsce 34), o dziobie krótkim, hakowato zagiętym i palcach zaopatrzonych w szpony, np. orły, jastrzębie, sokoły. Żywią się pokarmem (...)

dwunastka

śrutowa broń myśliwska kalibru 12mm.

dokłuć

dobić kordelasem postrzałka zwierzyny grubej (w Polsce obecnie sposób zabroniony).

dziwok

ptak łowczy, który przed schwytaniem, przebywając na wolności, zaprawił się w samodzielnym zdobywaniu łupu (głuszec w okolicach Wisły).

dłoń

inaczej łopata.