Definicja hasła: dziczek
- dziczek
mały dzik (warchlak).
Dziczek to określenie używane na określenie małego dzika, zwłaszcza w odniesieniu do osobników młodych. Dzik (Sus scrofa) występuje w lasach, bagnach oraz terenach leśnych, a jego potomstwo jest nazywane dziczkami. Młode dziki są urocze i ciekawe, ale należy pamiętać, że dorastając stają się dzikimi zwierzętami charakteryzującymi się silnymi i agresywnymi cechami. Dziczeństwo jest okresem kształtowania się instynktów łowieckich i umiejętności przetrwania u dzików.
Młode dzicze, czyli dziczki, zazwyczaj pozostają w stadzie z matką do czasu osiągnięcia pewnego stopnia dojrzałości. W tym czasie uczą się zachowań łowieckich i zdobywają niezbędne umiejętności przetrwania w naturalnym środowisku. Z biegiem czasu zdziczenieją i tracą swoją płochliwość w stosunku do ludzi, co stanowi duże zagrożenie dla rolnictwa oraz naturalnej równowagi ekosystemu.
W polskiej tradycji łowieckiej termin "dziczek" odnosi się nie tylko do małego dzika, ale także wyraża szacunek dla tego gatunku zwierząt oraz stanowi integralną część kultury łowieckiej. Dzik jest bowiem jednym z najbardziej cenionych trofeów łowieckich i wymaga specjalnych umiejętności oraz doświadczenia myśliwych.
W kontekście naukowym badania nad zachowaniem i ekologią dzików obejmują również młode osobniki. Interesuje się np. procesem zakładania stada przez samicę z młodymi oraz wpływem na to procesu czynników środowiskowych czy antropogenicznych. Poznanie zachowania dziczynek w ich naturalnym środowisku przyczynia się do lepszego zrozumienia biologii tego gatunku oraz pomaga w opracowywaniu właściwych strategii ochrony przyrody.
Podsumowując, termin "dziczek" odnosi się do małego dzika – młodego osobnika tego gatunku. Stanowi on istotny element zarówno kultury łowieckiej, jak i badań naukowych nad życiem dzików w ich naturalnym środowisku.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj dziczek w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę D
- derkacz, chruściel derkacz, derkacz, chruściel derkacz (Crex crex L.)
ptak z rzędu chruścieli. Upierzenie brązowe z ciemniejszymi plamami na brzuchu, u samca pierś i szyja popielate. Długość ciała ok. 28 cm, rozpiętość skrzydeł 40-43 cm. Żyje na polach i (...)
- dominus castorum
inaczej pan bobrowy.
- daszek, daszek, posyp
paśnik dla kuropatw lub bażantów: daszek wsparty na słupkach, pod który sypie się ziarno . zimą.
- dwururka
zob. dubeltówka.
- dostrzelić
dobić zwierzynę kolejnym strzałem.
- danielarz
myśliwy zamiłowany w polowaniach na daniele.
- dłużec
linka rzemienna przymocowana do nogi ptaka łowczego, używana podczas zaprawiania go do łowów.
- dukt leśny
niezadrzewiony pas dzielący las na jednostki podziału przestrzennego.
- dziczeć
o zwierzętach oswojonych, które ponownie zaczynają odczuwać lęk przed człowiekiem.
- dominacja społeczna
socjalna hierarchia panowania i zależności wśród zwierząt.