Definicja hasła: dziczek
- dziczek
mały dzik (warchlak).
Dziczek to określenie używane na określenie małego dzika, zwłaszcza w odniesieniu do osobników młodych. Dzik (Sus scrofa) występuje w lasach, bagnach oraz terenach leśnych, a jego potomstwo jest nazywane dziczkami. Młode dziki są urocze i ciekawe, ale należy pamiętać, że dorastając stają się dzikimi zwierzętami charakteryzującymi się silnymi i agresywnymi cechami. Dziczeństwo jest okresem kształtowania się instynktów łowieckich i umiejętności przetrwania u dzików.
Młode dzicze, czyli dziczki, zazwyczaj pozostają w stadzie z matką do czasu osiągnięcia pewnego stopnia dojrzałości. W tym czasie uczą się zachowań łowieckich i zdobywają niezbędne umiejętności przetrwania w naturalnym środowisku. Z biegiem czasu zdziczenieją i tracą swoją płochliwość w stosunku do ludzi, co stanowi duże zagrożenie dla rolnictwa oraz naturalnej równowagi ekosystemu.
W polskiej tradycji łowieckiej termin "dziczek" odnosi się nie tylko do małego dzika, ale także wyraża szacunek dla tego gatunku zwierząt oraz stanowi integralną część kultury łowieckiej. Dzik jest bowiem jednym z najbardziej cenionych trofeów łowieckich i wymaga specjalnych umiejętności oraz doświadczenia myśliwych.
W kontekście naukowym badania nad zachowaniem i ekologią dzików obejmują również młode osobniki. Interesuje się np. procesem zakładania stada przez samicę z młodymi oraz wpływem na to procesu czynników środowiskowych czy antropogenicznych. Poznanie zachowania dziczynek w ich naturalnym środowisku przyczynia się do lepszego zrozumienia biologii tego gatunku oraz pomaga w opracowywaniu właściwych strategii ochrony przyrody.
Podsumowując, termin "dziczek" odnosi się do małego dzika – młodego osobnika tego gatunku. Stanowi on istotny element zarówno kultury łowieckiej, jak i badań naukowych nad życiem dzików w ich naturalnym środowisku.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj dziczek w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę D
- dziwer
falisty wzór na stali damasceńskiej. Dziwerem nazywano niekiedy stal damasceńską.
- dzikarz
pies używany do polowań na dziki. Z psów rasowych używa się teriery, jamniki, gończe i łajki. Oprócz wymienionych można również używać małych psów nierasowych.
- dokłuć
dobić kordelasem postrzałka zwierzyny grubej (w Polsce obecnie sposób zabroniony).
- dojść
1) o zwierzynie: ujść po strzale, a następnie paść;
2) postrzałka: odszukać, a następnie dostrzelić postrzeloną zwierzynę.
- dłużec
linka rzemienna przymocowana do nogi ptaka łowczego, używana podczas zaprawiania go do łowów.
- dwulufka
zob. dubeltówka.
- drapieżne ssaki, drapieżne ssaki (Carnivora)
rząd ssaków obejmujący około 270 gatunków (w Polsce 13), o uzębieniu przystosowanym do cięcia i rozrywania zabijanych przez siebie zwierząt, nogach zaopatrzonych w silne pazury, np. wilki, (...)
- dostrzelić
dobić zwierzynę kolejnym strzałem.
- dryling
zob. trójlufka