Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: dziczek

dziczek

mały dzik (warchlak).

Dziczek to określenie używane na określenie małego dzika, zwłaszcza w odniesieniu do osobników młodych. Dzik (Sus scrofa) występuje w lasach, bagnach oraz terenach leśnych, a jego potomstwo jest nazywane dziczkami. Młode dziki są urocze i ciekawe, ale należy pamiętać, że dorastając stają się dzikimi zwierzętami charakteryzującymi się silnymi i agresywnymi cechami. Dziczeństwo jest okresem kształtowania się instynktów łowieckich i umiejętności przetrwania u dzików.

Młode dzicze, czyli dziczki, zazwyczaj pozostają w stadzie z matką do czasu osiągnięcia pewnego stopnia dojrzałości. W tym czasie uczą się zachowań łowieckich i zdobywają niezbędne umiejętności przetrwania w naturalnym środowisku. Z biegiem czasu zdziczenieją i tracą swoją płochliwość w stosunku do ludzi, co stanowi duże zagrożenie dla rolnictwa oraz naturalnej równowagi ekosystemu.

W polskiej tradycji łowieckiej termin "dziczek" odnosi się nie tylko do małego dzika, ale także wyraża szacunek dla tego gatunku zwierząt oraz stanowi integralną część kultury łowieckiej. Dzik jest bowiem jednym z najbardziej cenionych trofeów łowieckich i wymaga specjalnych umiejętności oraz doświadczenia myśliwych.

W kontekście naukowym badania nad zachowaniem i ekologią dzików obejmują również młode osobniki. Interesuje się np. procesem zakładania stada przez samicę z młodymi oraz wpływem na to procesu czynników środowiskowych czy antropogenicznych. Poznanie zachowania dziczynek w ich naturalnym środowisku przyczynia się do lepszego zrozumienia biologii tego gatunku oraz pomaga w opracowywaniu właściwych strategii ochrony przyrody.

Podsumowując, termin "dziczek" odnosi się do małego dzika – młodego osobnika tego gatunku. Stanowi on istotny element zarówno kultury łowieckiej, jak i badań naukowych nad życiem dzików w ich naturalnym środowisku.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj dziczek w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę D

zobacz pełną listę haseł

derkacz, chruściel derkacz, derkacz, chruściel derkacz (Crex crex L.)

ptak z rzędu chruścieli. Upierzenie brązowe z ciemniejszymi plamami na brzuchu, u samca pierś i szyja popielate. Długość ciała ok. 28 cm, rozpiętość skrzydeł 40-43 cm. Żyje na polach i (...)

dominus castorum

inaczej pan bobrowy.

daszek, daszek, posyp

paśnik dla kuropatw lub bażantów: daszek wsparty na słupkach, pod który sypie się ziarno . zimą.

dwururka

zob. dubeltówka.

dostrzelić

dobić zwierzynę kolejnym strzałem.

danielarz

myśliwy zamiłowany w polowaniach na daniele.

dłużec

linka rzemienna przymocowana do nogi ptaka łowczego, używana podczas zaprawiania go do łowów.

dukt leśny

niezadrzewiony pas dzielący las na jednostki podziału przestrzennego.

dziczeć

o zwierzętach oswojonych, które ponownie zaczynają odczuwać lęk przed człowiekiem.

dominacja społeczna

socjalna hierarchia panowania i zależności wśród zwierząt.