Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: derkanie

derkanie

głos wydawany przez derkacza.

Derkanie to charakterystyczny dźwięk wydawany przez derkacza, czyli specjalnie szkolone zwierzę łowne, wykorzystywane do polowań. Jest to głos podobny do śpiewu ptaka, który jest wytwarzany w celu przyciągnięcia innych zwierząt łownych. Derkanie może przybierać różne formy, zarówno pod względem tonacji, jak i długości dźwięku. Może to być ciągły długi dźwięk lub krótkie, powtarzające się dźwięki, zależne od sytuacji i celu wydawania.

Derkacze są specjalnie trenowane, aby nauczyć się różnych tonów i długości derkania oraz wydawać je w odpowiednich momentach podczas polowań lub treningów myśliwych. Derkanie odgrywa istotną rolę w procesie polowania, ponieważ dzięki niemu derkacz przyciąga inne zwierzęta łowne, zwiększając szanse na udany połów. W ten sposób staje się ważnym narzędziem myśliwego podczas polowania.

Derkanie może być również stosowane w różnych kontekstach, takich jak odstraszanie lub znakowanie terytorium. Jest to praktyka mająca swoje korzenie w tradycji łowieckiej i szeroko stosowana przez myśliwych. Znajomość derkania oraz umiejętność posługiwania się nim stanowi istotną część technik łowieckich i treningu derkaczy.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj derkanie w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę D

zobacz pełną listę haseł

dymorfizm płciowy

zróżnicowanie m.in. szaty zewnętrznej osobników różnej płci tego samego gatunku.

dwudziestak

jeleń byk noszący wieniec, mający po dziesięć odnóg na każdej tyce (regularny) lub na jednej z tyk (nieregularny).

dwojak

inaczej nadlufka.

dominus castorum

inaczej pan bobrowy.

dołowanie

umieszczanie strzałów poniżej miejsca celowania

dławienie

duszenie drapieżnika lub postrzałka przez psa myśliwskiego.

degeneracja dziedziczna

degeneracja będąca wynikiem zmian dotychczasowego układu genów pod wpływem niekorzystnych czynników.

dojechać

dojść zwierza konno.

drapieżne ssaki, drapieżne ssaki (Carnivora)

rząd ssaków obejmujący około 270 gatunków (w Polsce 13), o uzębieniu przystosowanym do cięcia i rozrywania zabijanych przez siebie zwierząt, nogach zaopatrzonych w silne pazury, np. wilki, (...)

dominacja społeczna

socjalna hierarchia panowania i zależności wśród zwierząt.