Definicja hasła: polano
- polano, polano, wiecha
ogon wilka.
Polano to ogon wilka, który stanowi ważny element komunikacji w stadzie. Jest on długi, sztywny i zazwyczaj wykonany z grubych włosów, odpornej na uszkodzenia struktury. Ogon może mieć kolor czarny, szary, brązowy lub biały. Wilki używają go do wyrażania emocji, sygnalizowania swojej pozycji w stadzie oraz okazywania terytorium innym wilkom czy drapieżnikom. Ogon pełni także funkcje fizjologiczne, takie jak chłodzenie się w upalne dni, utrzymanie równowagi podczas skakania, biegania i pływania oraz łapanie ofiar. Stanowi istotny element zachowań społecznych i ma wpływ na hierarchię w stadzie wilków.
Wilcze polano jest niezwykle istotnym narzędziem komunikacji i adaptacji do środowiska naturalnego. Jego różnorodne funkcje obejmują zarówno przekazywanie informacji o aktualnym stanowisku wilka w stadzie i jego emocjach, jak również umożliwienie łapania zdobyczy czy utrzymania równowagi podczas aktywności fizycznej. W kontekście zachowań społecznych wilków, polano odgrywa kluczową rolę w ostrzeganiu innych osobników o niebezpieczeństwie czy wyznaczaniu granic terytorialnych. Dzięki temu ogonowi wilki potrafią komunikować się ze sobą oraz zapewniać sobie bezpieczeństwo w czasie polowania i eksploracji nowych terenów.
Wartościowa jest również funkcja fizjologiczna polana wilka, która umożliwia mu przystosowanie się do zmieniających warunków środowiskowych. Oprócz sposobu porozumiewania się i sygnalizacji swojego stanu emocjonalnego, ogon pełni zatem istotną rolę dla przetrwania gatunku poprzez ułatwienie zdobywania pożywienia oraz utrzymanie równowagi podczas różnorodnych aktywności życiowych.
Wnioski płynące z badań dotyczących wilczego polana pozwalają lepiej zrozumieć specyfikę zachowań tych zwierząt oraz ich zdolność adaptacji do różnorodnych warunków ekologicznych. Jest to niezbędna wiedza dla ochrony populacji wilków oraz ich środowiska naturalnego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj polano w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- podrywać się
o ptakach: zrywać się do lotu.
- pieśń głuszca
głos wydawany przez tokującego koguta. Składa się z 4 wyraźnie oddzielonych zwrotek: klapanie powtarzane 5-15 razy przez około 4 s., trelowanie około 2 s., korkowanie - krótki główny ton (...)
- pędzenie
sposób zbiorowego polowania polegający na naganianiu zwierzyny przez nagankę w kierunku myśliwych, stojących na stanowiskach.
- pasza soczysta, pasza soczysta, karma soczysta
karma zawierająca duży procent wody (buraki, ziemniaki, kiszonka).
- piżmak, piżmak (Ondatra zibethica L.)
gatunek z rzędu gryzoni pochodzący z Ameryki płn. Sprowadzony w 1905 r. do Czech rozprzestrzenił się m.in. do Polski. Długość ciała 260-400 mm, ogona 180-280 mm, ciężar 700-1600 g. (...)
- płochacz
pies myśliwski przeznaczony do wypłaszania zwierzyny z zarośli lub szuwarów (np. spaniel).
- paradoks
gwintowanie końca lufy w broni śrutowej. W przypadku strzelania, kulą paradoks miał nadać jej ruch obrotowy.
- ptactwo
zbiorowa nazwa ptaków łownych.
- pierzenie się
wymiana piór u ptaków.