Definicja hasła: prośna
- prośna
ciężarna locha
Prośna to termin używany w łowiectwie do opisania ciężarnej loszki. Loszka, czyli samica dzika, wpada w okres prośny raz w roku, zazwyczaj w okresie zimowym lub wczesnowiosennym. Wtedy to odbywa się tzw. ruj, czyli okres godowy, podczas którego loszka może zajść w ciążę. Ciąża u loszki trwa około 3 miesiące, po czym na świat przychodzą młode, zwane "proszeniem".
Określenie "prośna" odnosi się więc do loszki będącej w stanie ciąży, co ma istotne znaczenie dla polowania. Zgodnie z zasadami etyki i ochrony przyrody, prośne lochy (czyli te, które noszą w łonie potomstwo) są objęte ochroną i nie mogą być obiektem polowań. Jest to istotne z punktu widzenia zachowania równowagi populacji dzikich zwierząt i dbałości o przetrwanie gatunku.
W kontekście polowania, gromadzenie informacji o prośnych lochach pozwala na monitorowanie stanu populacji dzikich zwierząt oraz planowanie odpowiednich działań ochronnych. Dzięki temu można uniknąć zaburzeń ekologicznych wynikających z nadmiernego odłowu osobników płci żeńskiej znajdujących się w ciąży.
Warto również podkreślić, że okres rui jest czasem intensywnych zmian zachowań u dzików oraz stanowi wyzwanie dla myśliwych i leśniczych. Świadomość obecności prośnych samic oraz ich ochrona to ważne elementy odpowiedzialnego zarządzania populacją dzika i utrzymania naturalnej równowagi w środowisku leśnym.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj prośna w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- pies
samiec borsuka lub lisa.
- padlina
ciało nieżywego zwierzęcia, które padło w sposób naturalny.
- Purday
angielska firma produkująca wysokiej klasy dubeltówki.
- pojedynek
zwierz (samiec), który wiedzie samotny tryb życia.
- przeziernik
przyrząd celowniczy z otworem w środku, zastępujący szczerbinki.
- parasol
paśnik dla sarn i jeleni w kształcie parasola.
- pędzelek
kępka długich włosów na końcu ucha rysia.
- poprawka
drugi strzał do tego samego celu (po pierwszym nieskutecznym).
- przełaj
- jeden z największych ciężarów łowieckich w dawnej Polsce, polegający na obowiązku pilnowania zwierzyny łatwo zmieniającej swoją ostoję.