Definicja hasła: przecinka
- przecinka
wąska dróżka wycięta w lesie.
Przecinka to wąska droga wycięta w lesie, mająca na celu ułatwienie polowania na dziką zwierzynę przez myśliwych. Jest to starożytna metoda polowania, składająca się z dwóch głównych elementów. Pierwszym z nich jest właśnie wąska dróżka, prowadząca do miejsca, gdzie myśliwy może ustawić pułapki lub strzelbę. Drugim elementem jest obszerna przestrzeń otaczająca przecinkę, którą stanowi polana lub łąka. To miejsce ma umożliwić obserwację zwierzyny i ustawienie sprzętu łowieckiego w taki sposób, aby ułatwić zdobycie zdobyczy.
Historia przecinki sięga czasów starożytnych i jest jednym z najstarszych oraz najbardziej skutecznych sposobów polowania. Przecinki są wykorzystywane do polowań na dzikie zwierzęta, takie jak dziki, jelenie czy sarny. Aby efektywnie korzystać z przecinki, myśliwy musi zachować ciszę i ostrożność podczas jej budowy oraz umiejętnie ustawić pułapki lub strzałę tak, by zwierzyna mogła bezpiecznie przejść przez przecinkę. Ponadto wymaga to cierpliwości i czekania na odpowiedni moment do oddania strzału.
Współcześnie stosowanie przecinek może być regulowane przez prawo łowieckie danego kraju, dlatego przy ich budowie należy również kierować się obowiązującymi przepisami dotyczącymi etyki łowieckiej i ochrony środowiska naturalnego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj przecinka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- pyf
rozkaz dla psa myśliwskiego wystawiającego, aby ruszył zwierzyny.
- posoka
dawna nazwa farby grubej zwierzyny.
- przyspiesznik
urządzenie ułatwiające oddanie precyzyjnego strzału do stojącej zwierzyny grubej. Przy użyciu przyśpiesznika bardzo lekkie dotknięcie spustu powoduje zwolnienie kurka i strzał.
- patry, patry, trzeszcze
oczy zająca.
- ptactwo łowne
gatunki ptaków na które mo.na polować (patrz: zwierzyna) 429.Ptak łowczy ? uło.ony i wykorzystywany do polowania na zwierzynę
- poryk
jednorazowy, głośny ryk jelenia byka,
- piórkować
dobijać postrzelonego ptaka.
- podlot
młody ptak zaczynający latać.
- przełaj
- jeden z największych ciężarów łowieckich w dawnej Polsce, polegający na obowiązku pilnowania zwierzyny łatwo zmieniającej swoją ostoję.