Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: perukarz

perukarz

kozioł noszący poroże zdeformowane w kształcie narośli kostnej pokrytej scypulem. Powitanie peruki wiąże się z utratą lub uszkodzeniem jąder. Zjawisko to dużo rzadziej występuje wśród jeleni.

Perukarz to określenie dla kozła noszącego poroże zdeformowane w kształcie narośli kostnej, pokrytej scypulem. Jest to zjawisko, które występuje głównie u dzikich zwierząt, takich jak jelenie i sarny. Perukarze są bardzo rzadko spotykani wśród jeleni, ale czasami można je spotkać.

Poroże perukarza jest zdeformowane w kształcie narośli kostnej i pokryte scypulem. Scypuł jest twardy i gruby, a jego powierzchnia jest gładka i lśniąca. Poroże perukarza może być bardzo duże i ważyć nawet do kilku kilogramów.

Kozioł perukarza ma utratę lub uszkodzenie jąder, co wiąże się z powitaniem peruki. Jest to proces, w którym samiec traci swoje jądra, aby móc przyciągnąć samicę do seksu. Jest to proces naturalny i niezbędny do rozmnażania się dzikich zwierząt.

Zjawisko perukarstwa jest rzadkie wśród jeleni, ale może mieć znaczący wpływ na zdolność danego osobnika do rozmnażania się oraz na jego zachowanie społeczne w stadzie. Peruki mogą wpływać na hierarchię społeczną w populacji zwierząt leśnych oraz na interakcje pomiędzy poszczególnymi osobnikami.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj perukarz w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

płaskodeńka

popularna łódka o płaskim dnie używana do polowań na ptactwo.

podkładacz

myśliwy lub pomocnik, który wchodzi z psami do miotu i naprowadza je na świeży trop zwierzyny.

poprawka

drugi strzał do tego samego celu (po pierwszym nieskutecznym).

prawo łowieckie

całokształt norm prawnych regulujących stosunki w zakresie organizacji i wykonywania łowiectwa. Podstawowym aktem prawnym jest Ustawa z dnia 17.VI.1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych (...)

piston

inaczej kapiszon.

przewód

kanał w lufie.

ptactwo

zbiorowa nazwa ptaków łownych.

płochacz

pies myśliwski przeznaczony do wypłaszania zwierzyny z zarośli lub szuwarów (np. spaniel).

pasowanie na myśliwego

stary obyczaj przyjmowania adepta do grona myśliwych. Nakazuje on dokonać tego ceremonialnie po ustrzeleniu przez adepta pierwszej sztuki grubej zwierzyny. Najstarszy wiekiem i doświadczeniem (...)

paradoks

gwintowanie końca lufy w broni śrutowej. W przypadku strzelania, kulą paradoks miał nadać jej ruch obrotowy.