Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: par force

par force

rodzaj polowania konno z psami gończymi na jelenie, dziki, zające, lisy, rozpowszechniony głównie w Anglii.

Par force to tradycyjny rodzaj polowania, wywodzący się z Anglii, w którym uczestniczą zarówno konie, jak i psy gończe. Polowanie par force jest przeprowadzane głównie na jelenie, dziki, zające i lisy. Całe wydarzenie ma charakter bardzo widowiskowy, a jego realizacja wymaga od myśliwych dużych umiejętności jeździeckich oraz sprawności fizycznej.

Polowanie par force rozpoczyna się od wypuszczenia psów gończych, które mają za zadanie wyszukać i doprowadzić do upolowania zwierzęcia. Następnie myśliwi wsiadają na konie i ruszają w pościg za psami. Wymaga to znacznej szybkości ze strony myśliwych, którzy muszą nadążyć za psami oraz doprowadzić do upolowania zwierzęcia.

Polowanie par force może być niebezpieczne zarówno dla myśliwych, jak i dla koni. Konie muszą wykazać się dużą szybkością i sprawnością, by móc nadążyć za psami. Myśliwi natomiast muszą być odpowiednio przygotowani, aby uniknąć niebezpiecznych sytuacji występujących podczas polowania.

Współcześnie polowanie par force stanowi bardziej widowiskową tradycję niż powszechną praktykę łowiecką. Pomimo tego, wciąż istnieją specjalne organizacje i wydarzenia promujące tę formę polowania jako element kulturowego dziedzictwa łowieckiego.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj par force w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

posadzić

o ptaku łowczym: strącić zdobycz na ziemię.

ptaszniczka

długa myśliwska broń palna małego kalibru, używana do polowania na ptaki od XVI w., wyposażona zazwyczaj w zewnętrzny zamek kołowy i ściętą, bogato inkrustowaną kolbę.

pogonić

o psie myśliwskim: popędzić za ruszonym zającem.

plusk, plusk, kielnia

ogon bobra.

piszczałka

wabik (zwykle kościany) na jarząbki.

podprowadzać

o tropicielu lub psie myśliwskim: zaprowadzić myśliwego na spotkanie ze zwierzyną.

przelot

inaczej ciąg.

pocisk

w broni myśliwskiej część naboju (rażąca); może być kula lub śrut (zob. amunicja myśliwska).

pudlarz

myśliwy, który podczas polowania grupowego oddał najwięcej chybionych strzałów

postrzał

miejsce trafienia zwierzyny.