Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: proch

proch

materiał wybuchowy miotający stosowany w amunicji jako źródło energii do wyrzucenia pocisku. Proch bezdymny (używany współcześnie) wyrabia się z nitrocelulozy lub (rzadziej) z nitrogliceryny. Proch dymny, używany jeszcze na początku XX w., wyrabiano z saletry potasowej mieszanej z siarką i pyłem węglowym. Broń przystosowana do naboi z prochem bezdymnym ma na lufie wybity znak „N".

Proch to materiał wybuchowy stosowany w amunicji do napędu broni palnej. Proch bezdymny, obecnie najczęściej stosowany rodzaj prochu, zawiera nitrocelulozę, która stanowi mieszankę celulozy i nitrogliceryny, dostarczając silnej energii wyrzutu pocisku. Charakteryzuje się stabilnością oraz niskim poziomem zapłonu, co sprawia, że nie ulega łatwemu zapaleniu. Broń przystosowana do tego rodzaju prochu posiada znak "N" na lufie.

Proch dymny był używany na początku XX wieku i składał się z saletry potasowej, siarki oraz pyłu węglowego. Saletra potasowa dostarczała energii do wyrzutu pocisku, natomiast siarka i pył węglowy tworzyły dużą ilość dymu po strzale, ułatwiając obserwację trajektorii lotu pocisku. Jednakże proch dymny miał tendencję do samozapalania się, co czyniło go bardziej niebezpiecznym od prochu bezdymnego; dlatego też obecnie stosuje się go tylko w specjalnie przystosowanej broni palnej.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj proch w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

prawka

prawa lufa broni myśliwskiej.

pasowanie na myśliwego

stary obyczaj przyjmowania adepta do grona myśliwych. Nakazuje on dokonać tego ceremonialnie po ustrzeleniu przez adepta pierwszej sztuki grubej zwierzyny. Najstarszy wiekiem i doświadczeniem (...)

pochwa

futerał ochronny na głownię białej brom myśliwskiej, wykonany przeważnie ze skóry okutej

pasza objętościowa, pasza objętościowa, karma objętościowa

karma odznaczająca się małą ilością składników pokarmowych w jednostce wagowej (np. siano, słoma).

ptaszniczka

długa myśliwska broń palna małego kalibru, używana do polowania na ptaki od XVI w., wyposażona zazwyczaj w zewnętrzny zamek kołowy i ściętą, bogato inkrustowaną kolbę.

pojedynek

zwierz (samiec), który wiedzie samotny tryb życia.

przewód

kanał w lufie.

pancerz

1) upierzenie piersi głuszca;
2) płaszcz, zewnętrzna powłoka pocisku kulowego.

postrzał

miejsce trafienia zwierzyny.

Polski Związek Łowiecki

organizacja łowiecka powstała w 1923 r. z przekształcenia Centralnego Związku Stowarzyszeń Łowieckich. Obecnie PZŁ działa w oparciu o Ustawę z 17 czerwca 1959 r. i posiada statut nadany (...)