Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: preparowanie

preparowanie

poroży i oręża dzików. Do preparowania przystępujemy niezwłocznie po strzeleniu sztuki. Najpierw czyścimy wstępnie czaszkę (usuwamy język, mózg itd.), następnie moczymy przez 24 godz. w zimnej wodzie. Później gotujemy w wodzie przez 20-60 min. (sarny 20-30 min., daniele 30-40 min., jelenie i dziki 40-60 min.). Czyścimy dokładnie czaszkę (lub wyjmujemy oręż z dzika) i bielimy polewając ją wodą i wystawiając na działanie słońca. Oręż dzika konserwujemy smarując go wazeliną.

Preparowanie, w kontekście łowieckim, odnosi się do procesu obróbki poroży i oręża dzików w celu zachowania ich jako trwałych trofeów łowieckich. Proces rozpoczyna się od usuwania skóry z poroża, a następnie moczenia go w zimnej wodzie przez okres 24 godzin. Kolejnym etapem jest gotowanie poroża w wodzie przez określony czas, zależny od gatunku zwierzęcia: sarny (20-30 min.), daniele (30-40 min.), jelenie i dziki (40-60 min.). Po ugotowaniu, poroże jest dokładnie czyścione i suszone. Istnieje także możliwość bielenia poprzez polewanie go wodą i wystawianie na działanie słońca. Kolejnym istotnym krokiem jest konserwacja, którą można przeprowadzić za pomocą specjalnych środków takich jak lakiery, oleje i smary. Lakierowanie chroni powierzchnię preparatu tworząc warstwę ochronną, oleje zmiękczają skórę i chronią przed wilgocią, natomiast smary służą do konserwacji oręża dzików.

Proces preparowania stanowi istotny element łowieckiego rytuału, umożliwiając zachowanie zapamiętanych łowieckich sukcesów na długie lata. Pozwala to myśliwym podziwiać i cieszyć się pięknem trofeów oraz zachować pamiątki po udanych polowaniach w niezmienionym stanie na przestrzeni czasu.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj preparowanie w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

pędzel, pędzel, wiecheć

kiść włosów na zewnętrznej części organu płciowego rogacza, byka, tryka i dzika.

podryw

polowanie polegające na strzelaniu do ptactwa płoszonego przez samego myśliwego.

paszcza

otwór gębowy niedźwiedzia, wilka, rysia i psa.

prochownica, prochownica, pulwersak

dawniej używany rożek (bogato zdobiony) do noszenia prochu.

przecinka

wąska dróżka wycięta w lesie.

pieśń głuszca

głos wydawany przez tokującego koguta. Składa się z 4 wyraźnie oddzielonych zwrotek: klapanie powtarzane 5-15 razy przez około 4 s., trelowanie około 2 s., korkowanie - krótki główny ton (...)

pomykać

o lisie, zającu i króliku: biec.

praca psa

sposób wykonywania zadań przez psa myśliwskiego (oceniany na konkursach).

pasja myśliwska

zamiłowanie, żądza przygód i przeżyć myśliwskich.

pojemność łowiska

maksymalna liczba zwierzyny jaka powinna bytować w danym łowisku, zależna od bazy żerowej. Przy zachowaniu pojemności łowiska zwierzyna nie wyrządza nadmiernych szkód w lesie i w uprawach (...)