Definicja hasła: preparowanie
- preparowanie
poroży i oręża dzików. Do preparowania przystępujemy niezwłocznie po strzeleniu sztuki. Najpierw czyścimy wstępnie czaszkę (usuwamy język, mózg itd.), następnie moczymy przez 24 godz. w zimnej wodzie. Później gotujemy w wodzie przez 20-60 min. (sarny 20-30 min., daniele 30-40 min., jelenie i dziki 40-60 min.). Czyścimy dokładnie czaszkę (lub wyjmujemy oręż z dzika) i bielimy polewając ją wodą i wystawiając na działanie słońca. Oręż dzika konserwujemy smarując go wazeliną.
Preparowanie, w kontekście łowieckim, odnosi się do procesu obróbki poroży i oręża dzików w celu zachowania ich jako trwałych trofeów łowieckich. Proces rozpoczyna się od usuwania skóry z poroża, a następnie moczenia go w zimnej wodzie przez okres 24 godzin. Kolejnym etapem jest gotowanie poroża w wodzie przez określony czas, zależny od gatunku zwierzęcia: sarny (20-30 min.), daniele (30-40 min.), jelenie i dziki (40-60 min.). Po ugotowaniu, poroże jest dokładnie czyścione i suszone. Istnieje także możliwość bielenia poprzez polewanie go wodą i wystawianie na działanie słońca. Kolejnym istotnym krokiem jest konserwacja, którą można przeprowadzić za pomocą specjalnych środków takich jak lakiery, oleje i smary. Lakierowanie chroni powierzchnię preparatu tworząc warstwę ochronną, oleje zmiękczają skórę i chronią przed wilgocią, natomiast smary służą do konserwacji oręża dzików.
Proces preparowania stanowi istotny element łowieckiego rytuału, umożliwiając zachowanie zapamiętanych łowieckich sukcesów na długie lata. Pozwala to myśliwym podziwiać i cieszyć się pięknem trofeów oraz zachować pamiątki po udanych polowaniach w niezmienionym stanie na przestrzeni czasu.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj preparowanie w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- pomiatać
o samicach czworonożnych drapieżników (psy, borsuki, wilki, lisy): wydawać na świat potomstwo.
- padać w ogniu
o zwierzynie, która strzelona dokładnie pozostaje na miejscu strzału.
- pasowanie na myśliwego
stary obyczaj przyjmowania adepta do grona myśliwych. Nakazuje on dokonać tego ceremonialnie po ustrzeleniu przez adepta pierwszej sztuki grubej zwierzyny. Najstarszy wiekiem i doświadczeniem (...)
- przebicie
jeden z istotnych czynników skuteczności strzału śrutowego. Mierzymy go strzelając z odległości 35 m do pudełka kartonowego, w którym rozmieszczono tekturki o wymiarach 30 x 30 cm i (...)
- pies podsokoli
pies legawy (najczęściej wyżeł) współpracujący w czasie polowania z ptakiem łowczym
- pobudka
sygnał myśliwski grany na trąbce albo rogu, budzący myśliwych lub też oznajmiający rozpoczęcie polowama.
- pochwa
futerał ochronny na głownię białej brom myśliwskiej, wykonany przeważnie ze skóry okutej
- paprzysko
miejsce piaskowych kąpieli ptaków.
- przyrzut
szybkie przyłożenie broni do ramienia.
- poidło
naturalny lub sztuczny zbiornik z wodą, z którego korzysta zwierzyna.