Definicja hasła: preparowanie
- preparowanie
poroży i oręża dzików. Do preparowania przystępujemy niezwłocznie po strzeleniu sztuki. Najpierw czyścimy wstępnie czaszkę (usuwamy język, mózg itd.), następnie moczymy przez 24 godz. w zimnej wodzie. Później gotujemy w wodzie przez 20-60 min. (sarny 20-30 min., daniele 30-40 min., jelenie i dziki 40-60 min.). Czyścimy dokładnie czaszkę (lub wyjmujemy oręż z dzika) i bielimy polewając ją wodą i wystawiając na działanie słońca. Oręż dzika konserwujemy smarując go wazeliną.
Preparowanie, w kontekście łowieckim, odnosi się do procesu obróbki poroży i oręża dzików w celu zachowania ich jako trwałych trofeów łowieckich. Proces rozpoczyna się od usuwania skóry z poroża, a następnie moczenia go w zimnej wodzie przez okres 24 godzin. Kolejnym etapem jest gotowanie poroża w wodzie przez określony czas, zależny od gatunku zwierzęcia: sarny (20-30 min.), daniele (30-40 min.), jelenie i dziki (40-60 min.). Po ugotowaniu, poroże jest dokładnie czyścione i suszone. Istnieje także możliwość bielenia poprzez polewanie go wodą i wystawianie na działanie słońca. Kolejnym istotnym krokiem jest konserwacja, którą można przeprowadzić za pomocą specjalnych środków takich jak lakiery, oleje i smary. Lakierowanie chroni powierzchnię preparatu tworząc warstwę ochronną, oleje zmiękczają skórę i chronią przed wilgocią, natomiast smary służą do konserwacji oręża dzików.
Proces preparowania stanowi istotny element łowieckiego rytuału, umożliwiając zachowanie zapamiętanych łowieckich sukcesów na długie lata. Pozwala to myśliwym podziwiać i cieszyć się pięknem trofeów oraz zachować pamiątki po udanych polowaniach w niezmienionym stanie na przestrzeni czasu.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj preparowanie w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- patroszenie
usuwanie wnętrzności z jamy brzusznej strzelonej zwierzyny. Należy wykonać je niezwłocznie ze względu na proces psucia się tuszy, który zaczyna się od jamy brzusznej, zwłaszcza gdy pocisk (...)
- prośna
ciężarna locha
- prochownica, prochownica, pulwersak
dawniej używany rożek (bogato zdobiony) do noszenia prochu.
- podchód
sposób polowania, polegający na podchodzeniu przez myśliwego do zwierzyny na odległość strzału.
- pyf
rozkaz dla psa myśliwskiego wystawiającego, aby ruszył zwierzyny.
- proćna
o ciężarnej losze.
- poroże
parzyste wyrostki kostne nasadzane na możdżeniach samców (wyjątek: u renifera także samic) jeleniowatych. Poroże jest corocznie zrzucane i ponownie nasadzane. Poroże jelenia, łosia i (...)
- piszczałka
wabik (zwykle kościany) na jarząbki.
- praca psa
sposób wykonywania zadań przez psa myśliwskiego (oceniany na konkursach).