Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: pędzelek

pędzelek

kępka długich włosów na końcu ucha rysia.

Pędzelek to termin używany w kontekście rysia, określający kępkę długich włosów znajdującą się na końcu ucha tych zwierząt. Pędzelki są charakterystycznymi cechami rysiów, które mogą być widoczne nawet z daleka. Służą one do komunikacji między osobnikami danej populacji poprzez gesty i wyrażanie emocji. Rysie wykorzystują pędzelki także do rozpoznawania siebie nawzajem w trakcie kontaktu społecznego.

W łowiectwie termin "pędzelek" może być również używany do określenia końcówki ogona niektórych gatunków zwierzyny, która przypomina wyglądem kształtem pędzelek. Obecność pędzelków na ogonach zwierząt może stanowić ważny element identyfikacyjny dla myśliwych podczas polowań oraz obserwacji zwierzyny łownej.

Ponadto, w sztuce myśliwskiej pędzelki rysiów, a także innych dzikich zwierząt futerkowych, są wykorzystywane jako ozdoby lub insygnia mocy przez tubylcze ludy syberyjskie oraz inne rdzenne społeczności zamieszkujące obszary, gdzie występują te dzikie koty.

Podsumowując, pędzelek jest charakterystycznym elementem anatomicznym lub ozdobnym często związany ze zwierzętami dzikimi takimi jak rysie, służącym zarówno celom komunikacyjnym, identyfikacyjnemu jak i kulturowemu.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj pędzelek w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

pastorał

podpórka służąca do oparcia broni przy strzale

przesadzić

o zwierzynie: przeskakiwać przez linię gdzie stoją myśliwi.

paszkot, drozd paszkot, paszkot, drozd paszkot (Turdus visdvorut L.)

największy gatunek z rodziny drozdów. Upierzenie strony grzbietowej szarobrunatne, brzusznej rdzawo-żółtawo-białe, upstrzone czarnymi plamkami. Długość ciała 26 cm, rozpiętość (...)

podkowa

ciemnobrązowy łuk upierzenia na piersi kuropatwy.

padlina

ciało nieżywego zwierzęcia, które padło w sposób naturalny.

pasowanie na myśliwego

stary obyczaj przyjmowania adepta do grona myśliwych. Nakazuje on dokonać tego ceremonialnie po ustrzeleniu przez adepta pierwszej sztuki grubej zwierzyny. Najstarszy wiekiem i doświadczeniem (...)

postrzał

miejsce trafienia zwierzyny.

paszcza

otwór gębowy niedźwiedzia, wilka, rysia i psa.

prosić się

o losze: wydawać na świat młode.

podkładacz

myśliwy lub pomocnik, który wchodzi z psami do miotu i naprowadza je na świeży trop zwierzyny.