Definicja hasła: pędzelek
- pędzelek
kępka długich włosów na końcu ucha rysia.
Pędzelek to termin używany w kontekście rysia, określający kępkę długich włosów znajdującą się na końcu ucha tych zwierząt. Pędzelki są charakterystycznymi cechami rysiów, które mogą być widoczne nawet z daleka. Służą one do komunikacji między osobnikami danej populacji poprzez gesty i wyrażanie emocji. Rysie wykorzystują pędzelki także do rozpoznawania siebie nawzajem w trakcie kontaktu społecznego.
W łowiectwie termin "pędzelek" może być również używany do określenia końcówki ogona niektórych gatunków zwierzyny, która przypomina wyglądem kształtem pędzelek. Obecność pędzelków na ogonach zwierząt może stanowić ważny element identyfikacyjny dla myśliwych podczas polowań oraz obserwacji zwierzyny łownej.
Ponadto, w sztuce myśliwskiej pędzelki rysiów, a także innych dzikich zwierząt futerkowych, są wykorzystywane jako ozdoby lub insygnia mocy przez tubylcze ludy syberyjskie oraz inne rdzenne społeczności zamieszkujące obszary, gdzie występują te dzikie koty.
Podsumowując, pędzelek jest charakterystycznym elementem anatomicznym lub ozdobnym często związany ze zwierzętami dzikimi takimi jak rysie, służącym zarówno celom komunikacyjnym, identyfikacyjnemu jak i kulturowemu.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj pędzelek w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- pancerz
1) upierzenie piersi głuszca;
2) płaszcz, zewnętrzna powłoka pocisku kulowego.
- pozyskanie zwierzyny
wejście w posiadanie zwierzyny przez odstrzał lub odłów.
- płochacz
pies myśliwski przeznaczony do wypłaszania zwierzyny z zarośli lub szuwarów (np. spaniel).
- postrzał
miejsce trafienia zwierzyny.
- podeszwa
spód stopy niedźwiedzia.
- prawo łowieckie
całokształt norm prawnych regulujących stosunki w zakresie organizacji i wykonywania łowiectwa. Podstawowym aktem prawnym jest Ustawa z dnia 17.VI.1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych (...)
- pies podsokoli
pies legawy (najczęściej wyżeł) współpracujący w czasie polowania z ptakiem łowczym
- przełaj
- jeden z największych ciężarów łowieckich w dawnej Polsce, polegający na obowiązku pilnowania zwierzyny łatwo zmieniającej swoją ostoję.