Definicja hasła: polowanie zbiorowe
- polowanie zbiorowe
polowanie, w którym uczestniczy przynajmniej dwóch myśliwych, współpracujących ze sobą.
Polowanie zbiorowe to forma polowania, w której uczestniczy co najmniej dwóch myśliwych, odpowiednio współpracujących. Jest to jedna z najstarszych metod polowania, umożliwiająca myśliwym wykorzystanie swoich umiejętności w kooperacji, co zwiększa skuteczność łowienia. Współpraca między myśliwymi w ramach polowania zbiorowego obejmuje wymianę informacji o zwierzętach, planowanie strategii oraz działania podczas polowania. Myśliwi mogą także wspólnie ustalić miejsce polowania i podzielić się obowiązkami.
Polowanie zbiorowe ma liczne zalety. Po pierwsze, pozwala na lepsze planowanie i koordynację działań, co może przyczynić się do efektywniejszego łowienia. Ponadto, będąc ze sobą związani, myśliwi mogą lepiej chronić się nawzajem przed niebezpieczeństwami takimi jak dzikie zwierzęta czy inne ryzyka. Ponadto polowanie zbiorowe może również dostarczyć wielu satysfakcji i przyjemności - myśliwi mogą dzielić się doświadczeniami oraz umiejętnościami, a także cieszyć się towarzystwem innych pasjonatów łowiectwa. To też doskonała okazja do nawiązywania nowych przyjaźni i budowania silniejszych więzi między myśliwymi.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj polowanie zbiorowe w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- przesmyk
ulubione miejsce zwierzyny, przez które przechodzi zmieniając ostoję.
- pomruk
głos wydawany przez niedźwiedzia, jelenia byka i borsuka.
- polowanie
tropienie, ściganie, strzelanie i łowienie zwierzyny sposobami zgodnymi z prawem. Poloewanie stanowiło zajęcie ludzi od czasów pierwotnych aż do dziś. Na przestrzeni wieków ulegało i ulega (...)
- położyć
powalić celnym strzałem grubego zwierza.
- przestęp
trop jelenia charakteryzujący się tym, że odcisk tylnego badyla przekracza odcisk badyla przedniego.
- przystrzelanie broni
wyregulowanie przyrządów celowniczych w ten sposób, aby broń biła celnie.
- par force
rodzaj polowania konno z psami gończymi na jelenie, dziki, zające, lisy, rozpowszechniony głównie w Anglii.
- pędzel, pędzel, wiecheć
kiść włosów na zewnętrznej części organu płciowego rogacza, byka, tryka i dzika.
- padać w ogniu
o zwierzynie, która strzelona dokładnie pozostaje na miejscu strzału.
- piórko malarskie
zob. ostrolotka.