Definicja hasła: polowanie zbiorowe
- polowanie zbiorowe
polowanie, w którym uczestniczy przynajmniej dwóch myśliwych, współpracujących ze sobą.
Polowanie zbiorowe to forma polowania, w której uczestniczy co najmniej dwóch myśliwych, odpowiednio współpracujących. Jest to jedna z najstarszych metod polowania, umożliwiająca myśliwym wykorzystanie swoich umiejętności w kooperacji, co zwiększa skuteczność łowienia. Współpraca między myśliwymi w ramach polowania zbiorowego obejmuje wymianę informacji o zwierzętach, planowanie strategii oraz działania podczas polowania. Myśliwi mogą także wspólnie ustalić miejsce polowania i podzielić się obowiązkami.
Polowanie zbiorowe ma liczne zalety. Po pierwsze, pozwala na lepsze planowanie i koordynację działań, co może przyczynić się do efektywniejszego łowienia. Ponadto, będąc ze sobą związani, myśliwi mogą lepiej chronić się nawzajem przed niebezpieczeństwami takimi jak dzikie zwierzęta czy inne ryzyka. Ponadto polowanie zbiorowe może również dostarczyć wielu satysfakcji i przyjemności - myśliwi mogą dzielić się doświadczeniami oraz umiejętnościami, a także cieszyć się towarzystwem innych pasjonatów łowiectwa. To też doskonała okazja do nawiązywania nowych przyjaźni i budowania silniejszych więzi między myśliwymi.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj polowanie zbiorowe w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- podkładacz
myśliwy lub pomocnik, który wchodzi z psami do miotu i naprowadza je na świeży trop zwierzyny.
- puller
człowiek obsługujący maszyny do podawania rzutków.
- prośna
ciężarna locha
- pocisk ekspansywny
pocisk myśliwski rozrywający się przy trafieniu w cel.
- pies podsokoli
pies legawy (najczęściej wyżeł) współpracujący w czasie polowania z ptakiem łowczym
- przeziernik
przyrząd celowniczy z otworem w środku, zastępujący szczerbinki.
- pyf
rozkaz dla psa myśliwskiego wystawiającego, aby ruszył zwierzyny.
- przestęp
trop jelenia charakteryzujący się tym, że odcisk tylnego badyla przekracza odcisk badyla przedniego.
- podeszwa
spód stopy niedźwiedzia.
- paradoks
gwintowanie końca lufy w broni śrutowej. W przypadku strzelania, kulą paradoks miał nadać jej ruch obrotowy.