Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: polowanie zbiorowe

polowanie zbiorowe

polowanie, w którym uczestniczy przynajmniej dwóch myśliwych, współpracujących ze sobą.

Polowanie zbiorowe jest jedną z najstarszych form polowania, która pozwala myśliwym na współpracę i wykorzystanie swoich umiejętności, aby skuteczniej łowić. Współpraca między myśliwymi polega na wzajemnym dzieleniu się informacjami o zwierzynie, wspólnym planowaniu strategii polowania oraz wspólnym działaniu podczas polowania. Myśliwi mogą również wspólnie ustalić miejsce polowania i podzielić się obowiązkami.

Polowanie zbiorowe ma wiele zalet. Przede wszystkim pozwala myśliwym na lepsze planowanie i koordynację działań, co może przyczynić się do skuteczniejszego łowienia. Ponadto, gdy myśliwi są ze sobą związani, mogą lepiej chronić siebie nawzajem przed niebezpieczeństwami, takimi jak dzikie zwierzęta lub inne niebezpieczeństwa.

Polowanie zbiorowe może być również bardzo przyjemne i satysfakcjonujące. Myśliwi mogą dzielić się swoimi doświadczeniami i umiejętnościami oraz cieszyć się towarzystwem innych myśliwych. Może to być również doskonała okazja do nawiązywania nowych przyjaźni i budowania silniejszych więzi między myśliwymi.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj polowanie zbiorowe w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

ptaszniczka

długa myśliwska broń palna małego kalibru, używana do polowania na ptaki od XVI w., wyposażona zazwyczaj w zewnętrzny zamek kołowy i ściętą, bogato inkrustowaną kolbę.

posokowiec bawarski

pies myśliwski, wyglądem przypominający większych rozmiarów jamnika. Maść czerwonobrązowa lub czerwonożółta. Pracuje wyłącznie na farbie za postrzałkiem. Przydatny szczególnie w (...)

pętla

splątane tropy zająca na śniegu.

pędzel, pędzel, wiecheć

kiść włosów na zewnętrznej części organu płciowego rogacza, byka, tryka i dzika.

pochwa

futerał ochronny na głownię białej brom myśliwskiej, wykonany przeważnie ze skóry okutej

ptaki, ptaki (Aves)

gromada kręgowców, których przednia para kończyn przekształcona jest w skrzydła, a szczęka oraz żuchwa są wydłużone i wraz z pokrywą rogową tworzą dziób.

płaszcz

zob. pancerz.

podkładacz

myśliwy lub pomocnik, który wchodzi z psami do miotu i naprowadza je na świeży trop zwierzyny.

przyrzut

szybkie przyłożenie broni do ramienia.

podrywać się

o ptakach: zrywać się do lotu.