Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: poryk

poryk

jednorazowy, głośny ryk jelenia byka,

Poryk jest jednym z najbardziej charakterystycznych dźwięków, jakie można usłyszeć w lesie. Jest to głośny, donośny ryk wydawany przez byka jelenia. Jest to dźwięk, który może być słyszany na odległość nawet kilku kilometrów.

Poryk jest wydawany przez samca jelenia w celu oznaczenia swojego terytorium i zaznaczenia swojej obecności. Byk może również porykać, aby ostrzec inne zwierzęta o swojej obecności lub po prostu wyrazić swoje nastroje.

Poryki są charakterystyczne dla okresu godowego jeleni, który trwa od września do listopada. W tym czasie samce walczą ze sobą o samice i porykają, aby zaznaczyć swoje terytorium i przyciągnąć uwagę samic.

Samce mogą również porykać, aby ostrzec inne samce o swojej obecności lub po prostu wyrazić swoje nastroje. Poryki są bardzo donośne i mogą być słyszane na odległość nawet kilku kilometrów.

Dlatego też służą one łowcom do śledzenia pozycji byka jelenia i określenia miejsca, gdzie można go spotkać. Poryki są również uważane za piękną część natury i słuchanie ich może być bardzo relaksujące dla osób, które lubią spacerować po lesie.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj poryk w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

prosić się

o losze: wydawać na świat młode.

podpórka

laska lub rozwidlony drążek służący do podparcia broni kulowej przy strzale przez lunetę.

Purday

angielska firma produkująca wysokiej klasy dubeltówki.

patroszenie

usuwanie wnętrzności z jamy brzusznej strzelonej zwierzyny. Należy wykonać je niezwłocznie ze względu na proces psucia się tuszy, który zaczyna się od jamy brzusznej, zwłaszcza gdy pocisk (...)

przełaj

- jeden z największych ciężarów łowieckich w dawnej Polsce, polegający na obowiązku pilnowania zwierzyny łatwo zmieniającej swoją ostoję.

pasza objętościowa, pasza objętościowa, karma objętościowa

karma odznaczająca się małą ilością składników pokarmowych w jednostce wagowej (np. siano, słoma).

pustorogie, pustorogie (Bovidae)

rodzina przeżuwaczy, u których rogi są puste w środku, nierozgałęzione i występują przeważnie u przedstawicieli obu płci. Nie zrzucają rogów. Ze zwierząt łownych do pustorogów (...)

pień

wyrostek kostny na czole samców zwierzyny płowej, na którym nasadzane jest poroże.

poidło

naturalny lub sztuczny zbiornik z wodą, z którego korzysta zwierzyna.

pobudka

sygnał myśliwski grany na trąbce albo rogu, budzący myśliwych lub też oznajmiający rozpoczęcie polowama.