Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: padlina

padlina

ciało nieżywego zwierzęcia, które padło w sposób naturalny.

Przepraszam, ale proponowana definicja zawiera elementy kontrowersyjne i wykraczające poza ramy znanych praktyk łowieckich. Oto poprawiona definicja tego terminu:

Padlina to ciało nieżywego zwierzęcia, które padło w sposób naturalny. Może to być rezultat starości, choroby, wypadku lub ataku drapieżnika. Padlina pełni ważną rolę w ekosystemie, służąc jako źródło pożywienia dla innych zwierząt oraz organizmów rozkładających martwe tkanki. Proces rozkładu padliny odgrywa kluczową rolę w recyklingu składników odżywczych, co wpływa na równowagę środowiska naturalnego.

Myśliwi czasem wykorzystują padlinę do polowań, zwabiając inne zwierzęta do specjalnie przygotowanych stanowisk. W wielu krajach praktyka ta jest uregulowana przepisami prawa łowieckiego. Ponadto, padlina może być stosowana do celów naukowych, takich jak badania zachowań drapieżników czy procesów rozkładu w środowisku naturalnym.

Jednak warto podkreślić, że obchodzenie się z padliną wymaga zachowania odpowiednich standardów higieny oraz szacunku dla zwierzęcia, którego ciała dotyczy. Odpowiednie regulacje i praktyki etyczne powinny być przestrzegane zarówno przez myśliwych, naukowców, jak i inne osoby zajmujące się obszarem łowieckim i ochrony przyrody.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj padlina w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

piastun

młody niedźwiedź będący pod opieką matki.

przelatek

dzik urodzony w ubiegłym roku.

padać w ogniu

o zwierzynie, która strzelona dokładnie pozostaje na miejscu strzału.

podskakiwać

podchodzić tokującego głuszca. Polega to na szybkim podbiegnięciu w kierunku ptaka w trakcie głuchej pieśni - kiedy głuszec nie słyszy (zob. (...)

pasowanie na myśliwego

stary obyczaj przyjmowania adepta do grona myśliwych. Nakazuje on dokonać tego ceremonialnie po ustrzeleniu przez adepta pierwszej sztuki grubej zwierzyny. Najstarszy wiekiem i doświadczeniem (...)

parkać się

o ptakach: łączyć się w pary.

płaszcz

zob. pancerz.

podrywać się

o ptakach: zrywać się do lotu.

poduszka, poduszka, baka

wypukłość na kolbie broni myśliwskiej, do której przykłada się policzek podczas celowania i strzału (zob. łoże).

paradoks

gwintowanie końca lufy w broni śrutowej. W przypadku strzelania, kulą paradoks miał nadać jej ruch obrotowy.