Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: padlina

padlina

ciało nieżywego zwierzęcia, które padło w sposób naturalny.

Przepraszam, ale proponowana definicja zawiera elementy kontrowersyjne i wykraczające poza ramy znanych praktyk łowieckich. Oto poprawiona definicja tego terminu:

Padlina to ciało nieżywego zwierzęcia, które padło w sposób naturalny. Może to być rezultat starości, choroby, wypadku lub ataku drapieżnika. Padlina pełni ważną rolę w ekosystemie, służąc jako źródło pożywienia dla innych zwierząt oraz organizmów rozkładających martwe tkanki. Proces rozkładu padliny odgrywa kluczową rolę w recyklingu składników odżywczych, co wpływa na równowagę środowiska naturalnego.

Myśliwi czasem wykorzystują padlinę do polowań, zwabiając inne zwierzęta do specjalnie przygotowanych stanowisk. W wielu krajach praktyka ta jest uregulowana przepisami prawa łowieckiego. Ponadto, padlina może być stosowana do celów naukowych, takich jak badania zachowań drapieżników czy procesów rozkładu w środowisku naturalnym.

Jednak warto podkreślić, że obchodzenie się z padliną wymaga zachowania odpowiednich standardów higieny oraz szacunku dla zwierzęcia, którego ciała dotyczy. Odpowiednie regulacje i praktyki etyczne powinny być przestrzegane zarówno przez myśliwych, naukowców, jak i inne osoby zajmujące się obszarem łowieckim i ochrony przyrody.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj padlina w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

podłowczy

pomocnik łowczego.

paradoks

gwintowanie końca lufy w broni śrutowej. W przypadku strzelania, kulą paradoks miał nadać jej ruch obrotowy.

poskromić

w sokolnictwie: zmusić ptaka łowczego do poddania się woli myśliwego.

płaskonos, płaskonos (Spatula clypeata L.)

bardzo nielicznie lęgowy ptak z rodziny blaszkodziobych należący do kaczek właściwych. Charakterystyczną cechą płaskonosa jest wąski u nasady dziób, rozszerzony przy końcu. Długość (...)

ptaszarnia

pomieszczenie dla ptaków łowczych.

paprać się

o ptakach: kąpać się w piasku.

polano, polano, wiecha

ogon wilka.

podstrzelić

na polowaniu zbiorowym strzelać do zwierzyny wychodzącej na sąsiada.

podryw

polowanie polegające na strzelaniu do ptactwa płoszonego przez samego myśliwego.

proch

materiał wybuchowy miotający stosowany w amunicji jako źródło energii do wyrzucenia pocisku. Proch bezdymny (używany współcześnie) wyrabia się z nitrocelulozy lub (rzadziej) z (...)