Definicja hasła: proca
- proca
jedna z najstarszych miotających broni myśliwskich. Złożony we dwoje rzemień z rozszerzoną częścią środkową (w kształcie miseczki), z której, w wyniku szybkiego obracania i puszczania w odpowiednim momencie, wyrzucało się kamienny pocisk.
Proca jest jedną z najstarszych broni myśliwskich, wywodzącą się z czasów starożytnych. Składa się z dwóch rzemieni połączonych w środku, z rozszerzoną częścią środkową w kształcie miseczki, do której umieszcza się pocisk. Aby wyrzucić pocisk, należy szybko obracać proca i puszczać go w odpowiednim momencie. Tradycyjnie jako pocisk stosowano kamienie lub inne materiały o odpowiednim ciężarze i rozmiarze. Proca był używana przez myśliwych do polowań na zwierzynę, umożliwiając oddanie dalekiego strzału. Jednak skuteczność procy zależała od umiejętności myśliwego i precyzji celowania.
Proca jest symbolem dawnego sposobu polowania oraz legendarnym narzędziem myśliwskim. Współcześnie nadal jest używana przez niektórych myśliwych do polowań na zwierzynę, chociaż obecne modele są bardziej skuteczne i pozwalają na celowanie na większe odległości niż ich poprzednicy. Pomimo długiej historii korzystania z procy, dzisiaj nie cieszy się ona tak dużym uznaniem jak dawniej.
Jako ekspert łowiecki mogę dodać, że proca jest przykładem tradycyjnej broni myśliwskiej, która była niemal uniwersalna w swoim wykorzystaniu na przestrzeni wieków. Jej istotnym elementem był także proces zadawania śmiercionośnych ran zwierzętom łownym będącym podczas polowań celem dla mysliwego. Nowoczesne wersje procy różnią się od tych wykorzystywanych dawniej pod względem materiałów i technik konstrukcyjnych, jednak sama idea działania pozostała niezmienna przez wieki.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj proca w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- przyrzut
szybkie przyłożenie broni do ramienia.
- pędzenie
sposób zbiorowego polowania polegający na naganianiu zwierzyny przez nagankę w kierunku myśliwych, stojących na stanowiskach.
- przełaj
- jeden z największych ciężarów łowieckich w dawnej Polsce, polegający na obowiązku pilnowania zwierzyny łatwo zmieniającej swoją ostoję.
- ptactwo
zbiorowa nazwa ptaków łownych.
- podprowadzać
o tropicielu lub psie myśliwskim: zaprowadzić myśliwego na spotkanie ze zwierzyną.
- pies
samiec borsuka lub lisa.
- podskakiwać
podchodzić tokującego głuszca. Polega to na szybkim podbiegnięciu w kierunku ptaka w trakcie głuchej pieśni - kiedy głuszec nie słyszy (zob. (...)
- parch lisów
choroba grzybicza skóry lisów.
- przystrzelanie lunety
wyregulowanie lunety w ten sposób, aby używając jej przy strzelaniu trafiać w cel. Myśliwska broń kulowa i zamontowane na niej lunety przestrzeliwuje się na odległość 100-150 m.
- płaskonos, płaskonos (Spatula clypeata L.)
bardzo nielicznie lęgowy ptak z rodziny blaszkodziobych należący do kaczek właściwych. Charakterystyczną cechą płaskonosa jest wąski u nasady dziób, rozszerzony przy końcu. Długość (...)