Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: proca

proca

jedna z najstarszych miotających broni myśliwskich. Złożony we dwoje rzemień z rozszerzoną częścią środkową (w kształcie miseczki), z której, w wyniku szybkiego obracania i puszczania w odpowiednim momencie, wyrzucało się kamienny pocisk.

Proca jest jedną z najstarszych broni myśliwskich, wywodzącą się z czasów starożytnych. Składa się z dwóch rzemieni połączonych w środku, z rozszerzoną częścią środkową w kształcie miseczki, do której umieszcza się pocisk. Aby wyrzucić pocisk, należy szybko obracać proca i puszczać go w odpowiednim momencie. Tradycyjnie jako pocisk stosowano kamienie lub inne materiały o odpowiednim ciężarze i rozmiarze. Proca był używana przez myśliwych do polowań na zwierzynę, umożliwiając oddanie dalekiego strzału. Jednak skuteczność procy zależała od umiejętności myśliwego i precyzji celowania.

Proca jest symbolem dawnego sposobu polowania oraz legendarnym narzędziem myśliwskim. Współcześnie nadal jest używana przez niektórych myśliwych do polowań na zwierzynę, chociaż obecne modele są bardziej skuteczne i pozwalają na celowanie na większe odległości niż ich poprzednicy. Pomimo długiej historii korzystania z procy, dzisiaj nie cieszy się ona tak dużym uznaniem jak dawniej.

Jako ekspert łowiecki mogę dodać, że proca jest przykładem tradycyjnej broni myśliwskiej, która była niemal uniwersalna w swoim wykorzystaniu na przestrzeni wieków. Jej istotnym elementem był także proces zadawania śmiercionośnych ran zwierzętom łownym będącym podczas polowań celem dla mysliwego. Nowoczesne wersje procy różnią się od tych wykorzystywanych dawniej pod względem materiałów i technik konstrukcyjnych, jednak sama idea działania pozostała niezmienna przez wieki.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj proca w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

parkać się

o ptakach: łączyć się w pary.

przesmyk

ulubione miejsce zwierzyny, przez które przechodzi zmieniając ostoję.

piszczałka

wabik (zwykle kościany) na jarząbki.

posoka

dawna nazwa farby grubej zwierzyny.

parkoty

okres godowy u zajęcy (pierwsze parkoty przypadają na styczeń i luty).

pęta

krótkie rzemyki służące do przytrzymania ptaka łowczego.

podskakiwać

podchodzić tokującego głuszca. Polega to na szybkim podbiegnięciu w kierunku ptaka w trakcie głuchej pieśni - kiedy głuszec nie słyszy (zob. (...)

padlina

ciało nieżywego zwierzęcia, które padło w sposób naturalny.

posyp

inaczej daszek.

paradoks

gwintowanie końca lufy w broni śrutowej. W przypadku strzelania, kulą paradoks miał nadać jej ruch obrotowy.