Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: proca

proca

jedna z najstarszych miotających broni myśliwskich. Złożony we dwoje rzemień z rozszerzoną częścią środkową (w kształcie miseczki), z której, w wyniku szybkiego obracania i puszczania w odpowiednim momencie, wyrzucało się kamienny pocisk.

Proca jest jedną z najstarszych broni myśliwskich, wywodzącą się z czasów starożytnych. Składa się z dwóch rzemieni połączonych w środku, z rozszerzoną częścią środkową w kształcie miseczki, do której umieszcza się pocisk. Aby wyrzucić pocisk, należy szybko obracać proca i puszczać go w odpowiednim momencie. Tradycyjnie jako pocisk stosowano kamienie lub inne materiały o odpowiednim ciężarze i rozmiarze. Proca był używana przez myśliwych do polowań na zwierzynę, umożliwiając oddanie dalekiego strzału. Jednak skuteczność procy zależała od umiejętności myśliwego i precyzji celowania.

Proca jest symbolem dawnego sposobu polowania oraz legendarnym narzędziem myśliwskim. Współcześnie nadal jest używana przez niektórych myśliwych do polowań na zwierzynę, chociaż obecne modele są bardziej skuteczne i pozwalają na celowanie na większe odległości niż ich poprzednicy. Pomimo długiej historii korzystania z procy, dzisiaj nie cieszy się ona tak dużym uznaniem jak dawniej.

Jako ekspert łowiecki mogę dodać, że proca jest przykładem tradycyjnej broni myśliwskiej, która była niemal uniwersalna w swoim wykorzystaniu na przestrzeni wieków. Jej istotnym elementem był także proces zadawania śmiercionośnych ran zwierzętom łownym będącym podczas polowań celem dla mysliwego. Nowoczesne wersje procy różnią się od tych wykorzystywanych dawniej pod względem materiałów i technik konstrukcyjnych, jednak sama idea działania pozostała niezmienna przez wieki.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj proca w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

populacja

grupa osobników jednego gatunku występujących w określonej biocenozie i w określonych warunkach środowiskowych.

paradoks

gwintowanie końca lufy w broni śrutowej. W przypadku strzelania, kulą paradoks miał nadać jej ruch obrotowy.

przestęp

trop jelenia charakteryzujący się tym, że odcisk tylnego badyla przekracza odcisk badyla przedniego.

podprowadzać

o tropicielu lub psie myśliwskim: zaprowadzić myśliwego na spotkanie ze zwierzyną.

piston

inaczej kapiszon.

posoka

dawna nazwa farby grubej zwierzyny.

podgorzałka, podgorzałka (Nyroca nyroca Sulld)

ptak z rzędu blaszkodziobych należący do grążyc. Długość ciała do 42 cm, rozpiętość skrzydeł do 65 cm, ciężar 0,5-0,7 kg. Kaczor w upierzeniu godowym ma głowę, szyję i pierś (...)

pointer

wyżeł wielostronny, doskonały legawiec o bezkonkurencyjnym górnym wietrze, dobrze pracujący w suchym polu. Ma zgrabną sylwetkę, silną i szeroką pierś, ogon długi, prosty; sierść (...)

poroże

parzyste wyrostki kostne nasadzane na możdżeniach samców (wyjątek: u renifera także samic) jeleniowatych. Poroże jest corocznie zrzucane i ponownie nasadzane. Poroże jelenia, łosia i (...)

polowanie

tropienie, ściganie, strzelanie i łowienie zwierzyny sposobami zgodnymi z prawem. Poloewanie stanowiło zajęcie ludzi od czasów pierwotnych aż do dziś. Na przestrzeni wieków ulegało i ulega (...)