Definicja hasła: proca
- proca
jedna z najstarszych miotających broni myśliwskich. Złożony we dwoje rzemień z rozszerzoną częścią środkową (w kształcie miseczki), z której, w wyniku szybkiego obracania i puszczania w odpowiednim momencie, wyrzucało się kamienny pocisk.
Proca jest jedną z najstarszych broni myśliwskich, wywodzącą się z czasów starożytnych. Składa się z dwóch rzemieni połączonych w środku, z rozszerzoną częścią środkową w kształcie miseczki, do której umieszcza się pocisk. Aby wyrzucić pocisk, należy szybko obracać proca i puszczać go w odpowiednim momencie. Tradycyjnie jako pocisk stosowano kamienie lub inne materiały o odpowiednim ciężarze i rozmiarze. Proca był używana przez myśliwych do polowań na zwierzynę, umożliwiając oddanie dalekiego strzału. Jednak skuteczność procy zależała od umiejętności myśliwego i precyzji celowania.
Proca jest symbolem dawnego sposobu polowania oraz legendarnym narzędziem myśliwskim. Współcześnie nadal jest używana przez niektórych myśliwych do polowań na zwierzynę, chociaż obecne modele są bardziej skuteczne i pozwalają na celowanie na większe odległości niż ich poprzednicy. Pomimo długiej historii korzystania z procy, dzisiaj nie cieszy się ona tak dużym uznaniem jak dawniej.
Jako ekspert łowiecki mogę dodać, że proca jest przykładem tradycyjnej broni myśliwskiej, która była niemal uniwersalna w swoim wykorzystaniu na przestrzeni wieków. Jej istotnym elementem był także proces zadawania śmiercionośnych ran zwierzętom łownym będącym podczas polowań celem dla mysliwego. Nowoczesne wersje procy różnią się od tych wykorzystywanych dawniej pod względem materiałów i technik konstrukcyjnych, jednak sama idea działania pozostała niezmienna przez wieki.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj proca w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- parkać się
o ptakach: łączyć się w pary.
- podstrzelić
na polowaniu zbiorowym strzelać do zwierzyny wychodzącej na sąsiada.
- podpórka
laska lub rozwidlony drążek służący do podparcia broni kulowej przy strzale przez lunetę.
- przybitka
1) wojłokowa, rodzaj korka oddzielającego w naboju śrutowym proch od śrutu;
2) tekturowa, zamykająca nabój śrutowy (zob. (...)
- poszuk
umiejętność szybkiego oraz skutecznego poszukiwania i odnajdywania zwierzyny przez psa
- panewka
wklęsłe miejsce znajdujące się pod kurkiem strzelby skałkowej, gdzie podsypywało się proch (zob. skałkówka).
- parzyć się
o ptakach zaspokajających popęd płciowy.
- przebicie
jeden z istotnych czynników skuteczności strzału śrutowego. Mierzymy go strzelając z odległości 35 m do pudełka kartonowego, w którym rozmieszczono tekturki o wymiarach 30 x 30 cm i (...)
- poroże
parzyste wyrostki kostne nasadzane na możdżeniach samców (wyjątek: u renifera także samic) jeleniowatych. Poroże jest corocznie zrzucane i ponownie nasadzane. Poroże jelenia, łosia i (...)
- przesadzić
o zwierzynie: przeskakiwać przez linię gdzie stoją myśliwi.