Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: pniaki

pniaki

inaczej haki.

Pniaki, zwane również hakami, to szczątkowe kły jelenia znajdujące się w górnej szczęce. Stanowią one dodatkowe trofeum z jelenia, a u starszych osobników są pięknie opalone. Pniaki oprawione przez jubilera są używane jako biżuteria myśliwska, stanowiąc ważny element dziedzictwa łowieckiego.

Ponadto, termin "pnia" odnosi się także do ostrogi czyli odnóg w łopatach danielek. W kontekście konstrukcji broni, pniami mogą być również urządzenia mieszczące się pod tylną częścią luf służące do połączenia ich z łożem.

W niektórych kontekstach pnia może określać także rogi kozicy, stanowiące istotne elementy dla myśliwych polujących na kozy. Termin "pnia" jest zatem wieloznaczny i używany w różnych kontekstach łowieckich, określając różne części zwierząt łownych oraz konstrukcyjne elementy broni myśliwskiej.

W dziedzinie łowiectwa termin "pnia" posiada więc kilka znaczeń związanych zarówno z trofeami myśliwskimi, jak i elementami broni oraz zwierzyny łownej. Jednak w każdym przypadku odnosi się do istotnych aspektów związanych ze zdobyciem i obróbką zdobyczy podczas polowania oraz konstrukcją broni używanej przez myśliwych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj pniaki w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

przyspiesznik

urządzenie ułatwiające oddanie precyzyjnego strzału do stojącej zwierzyny grubej. Przy użyciu przyśpiesznika bardzo lekkie dotknięcie spustu powoduje zwolnienie kurka i strzał.

parostki

poroże kozła sarny. Prawidłowe parostki dorosłego kozła to szóslak. Stanowią trofeum z kozła.

poryk

jednorazowy, głośny ryk jelenia byka,

proćna

o ciężarnej losze.

perukarz

kozioł noszący poroże zdeformowane w kształcie narośli kostnej pokrytej scypulem. Powitanie peruki wiąże się z utratą lub uszkodzeniem jąder. Zjawisko to dużo rzadziej występuje wśród (...)

pień

wyrostek kostny na czole samców zwierzyny płowej, na którym nasadzane jest poroże.

poduszka, poduszka, baka

wypukłość na kolbie broni myśliwskiej, do której przykłada się policzek podczas celowania i strzału (zob. łoże).

plusk, plusk, kielnia

ogon bobra.

pianie

wydawanie ostrego głosu przez koguty bażanta.

ptaszniczka

długa myśliwska broń palna małego kalibru, używana do polowania na ptaki od XVI w., wyposażona zazwyczaj w zewnętrzny zamek kołowy i ściętą, bogato inkrustowaną kolbę.