Definicja hasła: pniaki
- pniaki
inaczej haki.
Pniaki, zwane również hakami, to szczątkowe kły jelenia znajdujące się w górnej szczęce. Stanowią one dodatkowe trofeum z jelenia, a u starszych osobników są pięknie opalone. Pniaki oprawione przez jubilera są używane jako biżuteria myśliwska, stanowiąc ważny element dziedzictwa łowieckiego.
Ponadto, termin "pnia" odnosi się także do ostrogi czyli odnóg w łopatach danielek. W kontekście konstrukcji broni, pniami mogą być również urządzenia mieszczące się pod tylną częścią luf służące do połączenia ich z łożem.
W niektórych kontekstach pnia może określać także rogi kozicy, stanowiące istotne elementy dla myśliwych polujących na kozy. Termin "pnia" jest zatem wieloznaczny i używany w różnych kontekstach łowieckich, określając różne części zwierząt łownych oraz konstrukcyjne elementy broni myśliwskiej.
W dziedzinie łowiectwa termin "pnia" posiada więc kilka znaczeń związanych zarówno z trofeami myśliwskimi, jak i elementami broni oraz zwierzyny łownej. Jednak w każdym przypadku odnosi się do istotnych aspektów związanych ze zdobyciem i obróbką zdobyczy podczas polowania oraz konstrukcją broni używanej przez myśliwych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj pniaki w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- prosić się
o losze: wydawać na świat młode.
- ptaszarnia
pomieszczenie dla ptaków łowczych.
- panewka
wklęsłe miejsce znajdujące się pod kurkiem strzelby skałkowej, gdzie podsypywało się proch (zob. skałkówka).
- przybitka
1) wojłokowa, rodzaj korka oddzielającego w naboju śrutowym proch od śrutu;
2) tekturowa, zamykająca nabój śrutowy (zob. (...)
- pointer
wyżeł wielostronny, doskonały legawiec o bezkonkurencyjnym górnym wietrze, dobrze pracujący w suchym polu. Ma zgrabną sylwetkę, silną i szeroką pierś, ogon długi, prosty; sierść (...)
- paradoks
gwintowanie końca lufy w broni śrutowej. W przypadku strzelania, kulą paradoks miał nadać jej ruch obrotowy.
- paszkot, drozd paszkot, paszkot, drozd paszkot (Turdus visdvorut L.)
największy gatunek z rodziny drozdów. Upierzenie strony grzbietowej szarobrunatne, brzusznej rdzawo-żółtawo-białe, upstrzone czarnymi plamkami. Długość ciała 26 cm, rozpiętość (...)
- pień
wyrostek kostny na czole samców zwierzyny płowej, na którym nasadzane jest poroże.
- położyć
powalić celnym strzałem grubego zwierza.