Definicja hasła: pniaki
- pniaki
inaczej haki.
Pniaki, zwane również hakami, to szczątkowe kły jelenia znajdujące się w górnej szczęce. Stanowią one dodatkowe trofeum z jelenia, a u starszych osobników są pięknie opalone. Pniaki oprawione przez jubilera są używane jako biżuteria myśliwska, stanowiąc ważny element dziedzictwa łowieckiego.
Ponadto, termin "pnia" odnosi się także do ostrogi czyli odnóg w łopatach danielek. W kontekście konstrukcji broni, pniami mogą być również urządzenia mieszczące się pod tylną częścią luf służące do połączenia ich z łożem.
W niektórych kontekstach pnia może określać także rogi kozicy, stanowiące istotne elementy dla myśliwych polujących na kozy. Termin "pnia" jest zatem wieloznaczny i używany w różnych kontekstach łowieckich, określając różne części zwierząt łownych oraz konstrukcyjne elementy broni myśliwskiej.
W dziedzinie łowiectwa termin "pnia" posiada więc kilka znaczeń związanych zarówno z trofeami myśliwskimi, jak i elementami broni oraz zwierzyny łownej. Jednak w każdym przypadku odnosi się do istotnych aspektów związanych ze zdobyciem i obróbką zdobyczy podczas polowania oraz konstrukcją broni używanej przez myśliwych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj pniaki w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- pasynek
odnoga na łopacie łosia.
- położyć
powalić celnym strzałem grubego zwierza.
- pies
samiec borsuka lub lisa.
- perukarz
kozioł noszący poroże zdeformowane w kształcie narośli kostnej pokrytej scypulem. Powitanie peruki wiąże się z utratą lub uszkodzeniem jąder. Zjawisko to dużo rzadziej występuje wśród (...)
- proch
materiał wybuchowy miotający stosowany w amunicji jako źródło energii do wyrzucenia pocisku. Proch bezdymny (używany współcześnie) wyrabia się z nitrocelulozy lub (rzadziej) z (...)
- pistonówka
inaczej kapiszonówka.
- płochacz
pies myśliwski przeznaczony do wypłaszania zwierzyny z zarośli lub szuwarów (np. spaniel).
- ptaki, ptaki (Aves)
gromada kręgowców, których przednia para kończyn przekształcona jest w skrzydła, a szczęka oraz żuchwa są wydłużone i wraz z pokrywą rogową tworzą dziób.
- paradoks
gwintowanie końca lufy w broni śrutowej. W przypadku strzelania, kulą paradoks miał nadać jej ruch obrotowy.
- paszcza
otwór gębowy niedźwiedzia, wilka, rysia i psa.