Definicja hasła: pniaki
- pniaki
inaczej haki.
Pniaki, zwane również hakami, to szczątkowe kły jelenia znajdujące się w górnej szczęce. Stanowią one dodatkowe trofeum z jelenia, a u starszych osobników są pięknie opalone. Pniaki oprawione przez jubilera są używane jako biżuteria myśliwska, stanowiąc ważny element dziedzictwa łowieckiego.
Ponadto, termin "pnia" odnosi się także do ostrogi czyli odnóg w łopatach danielek. W kontekście konstrukcji broni, pniami mogą być również urządzenia mieszczące się pod tylną częścią luf służące do połączenia ich z łożem.
W niektórych kontekstach pnia może określać także rogi kozicy, stanowiące istotne elementy dla myśliwych polujących na kozy. Termin "pnia" jest zatem wieloznaczny i używany w różnych kontekstach łowieckich, określając różne części zwierząt łownych oraz konstrukcyjne elementy broni myśliwskiej.
W dziedzinie łowiectwa termin "pnia" posiada więc kilka znaczeń związanych zarówno z trofeami myśliwskimi, jak i elementami broni oraz zwierzyny łownej. Jednak w każdym przypadku odnosi się do istotnych aspektów związanych ze zdobyciem i obróbką zdobyczy podczas polowania oraz konstrukcją broni używanej przez myśliwych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj pniaki w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- przyspiesznik
urządzenie ułatwiające oddanie precyzyjnego strzału do stojącej zwierzyny grubej. Przy użyciu przyśpiesznika bardzo lekkie dotknięcie spustu powoduje zwolnienie kurka i strzał.
- parostki
poroże kozła sarny. Prawidłowe parostki dorosłego kozła to szóslak. Stanowią trofeum z kozła.
- poryk
jednorazowy, głośny ryk jelenia byka,
- proćna
o ciężarnej losze.
- perukarz
kozioł noszący poroże zdeformowane w kształcie narośli kostnej pokrytej scypulem. Powitanie peruki wiąże się z utratą lub uszkodzeniem jąder. Zjawisko to dużo rzadziej występuje wśród (...)
- pień
wyrostek kostny na czole samców zwierzyny płowej, na którym nasadzane jest poroże.
- poduszka, poduszka, baka
wypukłość na kolbie broni myśliwskiej, do której przykłada się policzek podczas celowania i strzału (zob. łoże).
- plusk, plusk, kielnia
ogon bobra.
- pianie
wydawanie ostrego głosu przez koguty bażanta.
- ptaszniczka
długa myśliwska broń palna małego kalibru, używana do polowania na ptaki od XVI w., wyposażona zazwyczaj w zewnętrzny zamek kołowy i ściętą, bogato inkrustowaną kolbę.