Definicja hasła: przełaj
- przełaj
- jeden z największych ciężarów łowieckich w dawnej Polsce, polegający na obowiązku pilnowania zwierzyny łatwo zmieniającej swoją ostoję.
Przełaj to jeden z największych ciężarów łowieckich w dawnej Polsce, polegający na obowiązku pilnowania zwierzyny łatwo zmieniającej swoją ostoję. Jest to specyficzny rodzaj pracy łowieckiej, polegający na ciągłej obserwacji i kontrolowaniu ruchów zwierząt łownych, aby zapewnić ich dostępność dla polowania. Przełaj był przypisywany określonym osobom lub grupom ludzi i był uważany za obowiązek społeczny, któremu trzeba było sprostać.
Zadanie obejmowało monitorowanie zachowania i migracji zwierząt, tak aby zbadać ich translację między rozmaitymi obszarami leśnymi. Było to istotne ze względu na konieczność śledzenia ruchów dzikich zwierząt, a także identyfikację nowych ostoi łowieckich. Wykonuje się poprzez systematyczną obserwację i analizę terenów leśnych oraz szatań i śladów pozostawionych przez zwierzynę.
Przełaj miał kluczowe znaczenie dla skutecznego gospodarowania populacjami zwierząt łownych oraz zachowaniem równowagi między nimi a środowiskiem naturalnym. Osoby odpowiedzialne za przełaj musiały dysponować rozległą wiedzą o przyrodzie, zachowaniu zwierząt oraz środowisku naturalnym, co miało istotny wpływ na efektywność prowadzonego polowania.
Współcześnie pojęcie przełaju jest rzadziej używane jednakże jego znaczenie historyczne pozostaje ważne dla zrozumienia tradycji i praktyk łowieckich w dawnej Polsce. Termin ten wpisuje się w szeroki kontekst kulturowy, społeczny oraz ekonomiczny minionych czasów, odzwierciedlając złożoność relacji pomiędzy człowiekiem a naturą oraz troskę o zasoby przyrodnicze.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj przełaj w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- przyszłościowa sztuka
osobnik nadający się do dalszej hodowli.
- ptaszniczka
długa myśliwska broń palna małego kalibru, używana do polowania na ptaki od XVI w., wyposażona zazwyczaj w zewnętrzny zamek kołowy i ściętą, bogato inkrustowaną kolbę.
- pan bobrowy, pan bobrowy (dominus castorum)
najwyższy urzędnik pilnujący książęcego monopolu polowania na bobry. Podlegały mu zastępy bobrowników z całego kraju.
- paprać się
o ptakach: kąpać się w piasku.
- pustorogie, pustorogie (Bovidae)
rodzina przeżuwaczy, u których rogi są puste w środku, nierozgałęzione i występują przeważnie u przedstawicieli obu płci. Nie zrzucają rogów. Ze zwierząt łownych do pustorogów (...)
- pędzelek
kępka długich włosów na końcu ucha rysia.
- przecinka
wąska dróżka wycięta w lesie.
- piórko malarskie
zob. ostrolotka.
- pochwa
futerał ochronny na głownię białej brom myśliwskiej, wykonany przeważnie ze skóry okutej
- paszcza
otwór gębowy niedźwiedzia, wilka, rysia i psa.