Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: przełaj

przełaj

- jeden z największych ciężarów łowieckich w dawnej Polsce, polegający na obowiązku pilnowania zwierzyny łatwo zmieniającej swoją ostoję.

Przełaj to jeden z największych ciężarów łowieckich w dawnej Polsce, polegający na obowiązku pilnowania zwierzyny łatwo zmieniającej swoją ostoję. Jest to specyficzny rodzaj pracy łowieckiej, polegający na ciągłej obserwacji i kontrolowaniu ruchów zwierząt łownych, aby zapewnić ich dostępność dla polowania. Przełaj był przypisywany określonym osobom lub grupom ludzi i był uważany za obowiązek społeczny, któremu trzeba było sprostać.

Zadanie obejmowało monitorowanie zachowania i migracji zwierząt, tak aby zbadać ich translację między rozmaitymi obszarami leśnymi. Było to istotne ze względu na konieczność śledzenia ruchów dzikich zwierząt, a także identyfikację nowych ostoi łowieckich. Wykonuje się poprzez systematyczną obserwację i analizę terenów leśnych oraz szatań i śladów pozostawionych przez zwierzynę.

Przełaj miał kluczowe znaczenie dla skutecznego gospodarowania populacjami zwierząt łownych oraz zachowaniem równowagi między nimi a środowiskiem naturalnym. Osoby odpowiedzialne za przełaj musiały dysponować rozległą wiedzą o przyrodzie, zachowaniu zwierząt oraz środowisku naturalnym, co miało istotny wpływ na efektywność prowadzonego polowania.

Współcześnie pojęcie przełaju jest rzadziej używane jednakże jego znaczenie historyczne pozostaje ważne dla zrozumienia tradycji i praktyk łowieckich w dawnej Polsce. Termin ten wpisuje się w szeroki kontekst kulturowy, społeczny oraz ekonomiczny minionych czasów, odzwierciedlając złożoność relacji pomiędzy człowiekiem a naturą oraz troskę o zasoby przyrodnicze.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj przełaj w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

pustorogie, pustorogie (Bovidae)

rodzina przeżuwaczy, u których rogi są puste w środku, nierozgałęzione i występują przeważnie u przedstawicieli obu płci. Nie zrzucają rogów. Ze zwierząt łownych do pustorogów (...)

poduszka, poduszka, baka

wypukłość na kolbie broni myśliwskiej, do której przykłada się policzek podczas celowania i strzału (zob. łoże).

prochownica, prochownica, pulwersak

dawniej używany rożek (bogato zdobiony) do noszenia prochu.

pyf

rozkaz dla psa myśliwskiego wystawiającego, aby ruszył zwierzyny.

piastun

młody niedźwiedź będący pod opieką matki.

po ryk

jednorazowy głośny ryk byka jelenia.

podstrzelić

na polowaniu zbiorowym strzelać do zwierzyny wychodzącej na sąsiada.

przelot

inaczej ciąg.

prowadzący polowanie

myśliwy wyznaczony przez zarząd koła łowieckiego do kierowania polowaniem zbiorowym.

przechera

o sprytnym lisie.