Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: przełaj

przełaj

- jeden z największych ciężarów łowieckich w dawnej Polsce, polegający na obowiązku pilnowania zwierzyny łatwo zmieniającej swoją ostoję.

Przełaj to jeden z największych ciężarów łowieckich w dawnej Polsce, polegający na obowiązku pilnowania zwierzyny łatwo zmieniającej swoją ostoję. Jest to specyficzny rodzaj pracy łowieckiej, polegający na ciągłej obserwacji i kontrolowaniu ruchów zwierząt łownych, aby zapewnić ich dostępność dla polowania. Przełaj był przypisywany określonym osobom lub grupom ludzi i był uważany za obowiązek społeczny, któremu trzeba było sprostać.

Zadanie obejmowało monitorowanie zachowania i migracji zwierząt, tak aby zbadać ich translację między rozmaitymi obszarami leśnymi. Było to istotne ze względu na konieczność śledzenia ruchów dzikich zwierząt, a także identyfikację nowych ostoi łowieckich. Wykonuje się poprzez systematyczną obserwację i analizę terenów leśnych oraz szatań i śladów pozostawionych przez zwierzynę.

Przełaj miał kluczowe znaczenie dla skutecznego gospodarowania populacjami zwierząt łownych oraz zachowaniem równowagi między nimi a środowiskiem naturalnym. Osoby odpowiedzialne za przełaj musiały dysponować rozległą wiedzą o przyrodzie, zachowaniu zwierząt oraz środowisku naturalnym, co miało istotny wpływ na efektywność prowadzonego polowania.

Współcześnie pojęcie przełaju jest rzadziej używane jednakże jego znaczenie historyczne pozostaje ważne dla zrozumienia tradycji i praktyk łowieckich w dawnej Polsce. Termin ten wpisuje się w szeroki kontekst kulturowy, społeczny oraz ekonomiczny minionych czasów, odzwierciedlając złożoność relacji pomiędzy człowiekiem a naturą oraz troskę o zasoby przyrodnicze.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj przełaj w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

przyszłościowa sztuka

osobnik nadający się do dalszej hodowli.

ptaszniczka

długa myśliwska broń palna małego kalibru, używana do polowania na ptaki od XVI w., wyposażona zazwyczaj w zewnętrzny zamek kołowy i ściętą, bogato inkrustowaną kolbę.

pan bobrowy, pan bobrowy (dominus castorum)

najwyższy urzędnik pilnujący książęcego monopolu polowania na bobry. Podlegały mu zastępy bobrowników z całego kraju.

paprać się

o ptakach: kąpać się w piasku.

pustorogie, pustorogie (Bovidae)

rodzina przeżuwaczy, u których rogi są puste w środku, nierozgałęzione i występują przeważnie u przedstawicieli obu płci. Nie zrzucają rogów. Ze zwierząt łownych do pustorogów (...)

pędzelek

kępka długich włosów na końcu ucha rysia.

przecinka

wąska dróżka wycięta w lesie.

piórko malarskie

zob. ostrolotka.

pochwa

futerał ochronny na głownię białej brom myśliwskiej, wykonany przeważnie ze skóry okutej

paszcza

otwór gębowy niedźwiedzia, wilka, rysia i psa.