Definicja hasła: przełaj
- przełaj
- jeden z największych ciężarów łowieckich w dawnej Polsce, polegający na obowiązku pilnowania zwierzyny łatwo zmieniającej swoją ostoję.
Przełaj to jeden z największych ciężarów łowieckich w dawnej Polsce, polegający na obowiązku pilnowania zwierzyny łatwo zmieniającej swoją ostoję. Jest to specyficzny rodzaj pracy łowieckiej, polegający na ciągłej obserwacji i kontrolowaniu ruchów zwierząt łownych, aby zapewnić ich dostępność dla polowania. Przełaj był przypisywany określonym osobom lub grupom ludzi i był uważany za obowiązek społeczny, któremu trzeba było sprostać.
Zadanie obejmowało monitorowanie zachowania i migracji zwierząt, tak aby zbadać ich translację między rozmaitymi obszarami leśnymi. Było to istotne ze względu na konieczność śledzenia ruchów dzikich zwierząt, a także identyfikację nowych ostoi łowieckich. Wykonuje się poprzez systematyczną obserwację i analizę terenów leśnych oraz szatań i śladów pozostawionych przez zwierzynę.
Przełaj miał kluczowe znaczenie dla skutecznego gospodarowania populacjami zwierząt łownych oraz zachowaniem równowagi między nimi a środowiskiem naturalnym. Osoby odpowiedzialne za przełaj musiały dysponować rozległą wiedzą o przyrodzie, zachowaniu zwierząt oraz środowisku naturalnym, co miało istotny wpływ na efektywność prowadzonego polowania.
Współcześnie pojęcie przełaju jest rzadziej używane jednakże jego znaczenie historyczne pozostaje ważne dla zrozumienia tradycji i praktyk łowieckich w dawnej Polsce. Termin ten wpisuje się w szeroki kontekst kulturowy, społeczny oraz ekonomiczny minionych czasów, odzwierciedlając złożoność relacji pomiędzy człowiekiem a naturą oraz troskę o zasoby przyrodnicze.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj przełaj w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- pustorogie, pustorogie (Bovidae)
rodzina przeżuwaczy, u których rogi są puste w środku, nierozgałęzione i występują przeważnie u przedstawicieli obu płci. Nie zrzucają rogów. Ze zwierząt łownych do pustorogów (...)
- poduszka, poduszka, baka
wypukłość na kolbie broni myśliwskiej, do której przykłada się policzek podczas celowania i strzału (zob. łoże).
- prochownica, prochownica, pulwersak
dawniej używany rożek (bogato zdobiony) do noszenia prochu.
- pyf
rozkaz dla psa myśliwskiego wystawiającego, aby ruszył zwierzyny.
- piastun
młody niedźwiedź będący pod opieką matki.
- po ryk
jednorazowy głośny ryk byka jelenia.
- podstrzelić
na polowaniu zbiorowym strzelać do zwierzyny wychodzącej na sąsiada.
- prowadzący polowanie
myśliwy wyznaczony przez zarząd koła łowieckiego do kierowania polowaniem zbiorowym.
- przechera
o sprytnym lisie.